«تقریباً هیچ» واژه ای است که دیگر برای همه ملت و حتی برخی کشورهای دنیا روشن و آشکار شده است؛ مذاکره و توافقات دولت با آمریکا و اروپا نه تنها چرخ های اقتصاد را نچرخاند بلکه کارخانه های نیمه تعطیل و نیمه جان کشور را به تعطیلی کشاند.
به گزارش تیتر آزاد به نقل ازشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «حجت الاسلام حسن روحانی» رئیس جمهور روز پنجشنبه 10 مرداد 98 در جلسه شورای اداری استان آذربایجان شرقی مجدداً در خصوص حوزه اختیاراتش در مذاکرات اظهار نظر کرده است.
وی با اشاره به آغاز روند مذاکرات هسته‌ای کشورمان، از برخی رموز و پیوندهای آن با سیاست داخلی هم پرده برداشت و گفت: در مرحله اول آغاز مذاکره درباره مسائل هسته‌ای، در یک مقطعی از رهبر معظم انقلاب درخواست کردم که همه اختیارات در این زمینه را به بنده واگذار کند و ایشان آن را پذیرفتند و توانستیم در ظرف کمتر از 100 روز در مذاکرات ژنو به پیروزی بزرگ رسیده و توافق موقت ژنو حاصل شد.
رئیس جمهور کشورمان با بیان اینکه در این توافق همه قدرت‌های بزرگ، توان هسته‌ای کشورمان را قبول کرده و اعلام کردند که همه مسائل باید از طریق مذاکره حل و فصل شود و بر اساس این توافق هر ماه حدود 700 میلیون دلار از دارایی‌های کشورمان آزاد می‌شد، ادامه داد: در روند آغاز توافقات نهایی نیز به رهبر معظم انقلاب پیشنهاد کردم که در این موضوع همه اختیارات را به بنده واگذار کند؛ اما ایشان فرمودند که این را به مصلحت شما نمی‌دانم و مسئولیت سنگینی است و چه بسا عده‌ای در گوشه و کنار وجود داشته باشند که نسبت به آن ایراد و اشکال داشته باشند، لذا بگذارید تا کلیت نظام نسبت به این موضوع تصمیم بگیرد.
روحانی تصریح کرد: با گذشت زمان اینکه رهنمودها، نصیحت‌ها و توصیه‌های رهبر معظم انقلاب حساب‌شده، دقیق و در چارچوب منافع و وحدت ملی بوده، بیشتر روشن شده است و ما توافقی را قبول کردیم که آن را مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی، شورای نگهبان و رهبری قبول کردند، یعنی همه نظام آن را پذیرفته است.
این اظهارات در حالی است که حسن روحانی در شهریور 93 در چهارمین نشست خبری خود گفته بود: دولت و شخص رئیس‌جمهور مسئول مذاکرات برجام هستند و من مسئولیت تمام کارها را برعهده می‌گیرم.
«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان نیز در تابستان ۹۴ با اطمینان خاطر گفته بود: رئیس جمهور بعدی آمریکا به هیچ وجه نمی‌تواند برجام را پاره کند و در صورتی که از برجام خارج شود، هیچ کشوری در دنیا برای تحریم ایران همراه آمریکا نمی شود.
ظریف همچنین در آذر ۹۲ گفته بود: مقام معظم رهبری چارچوب کلی را تعیین و تبیین می‌کنند و مسئولیت مذاکرات با من است و در حقیقت ما باید خرج نظام و رهبری شویم نه اینکه رهبری خرج ما و نظام شود.
دوگانه سازی نظام-دولت در خصوص هزینه‌های برجام
«علی اکبری» عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس در گفت و گو با خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا با اشاره به اظهارات روحانی مبنی بر اختیارات رئیس جمهور در مذاکرات گفت: به نظر می رسد که روحانی می خواست به نوعی وانمود کند که کل نظام در تصمیم گیری، تائید و یا رد مذاکرات تاثیر داشتند و طبیعتاً اگر مذاکرات هزینه هایی داشته باشد، آن هزینه ها به نظام بر می گردد نه به رئیس جمهور.
«تقریباً هیچ» واژه ای است که دیگر برای همه ملت و حتی برخی کشورهای دنیا روشن و آشکار شده است؛ مذاکره و توافقات دولت با آمریکا و اروپا نه تنها چرخ های اقتصاد را نچرخاند بلکه کارخانه های نیمه تعطیل و نیمه جان کشور را به تعطیلی کشاند.
شرکت های اروپایی نیز یکی پس از دیگری به دلیل تهدیدهای آمریکا بار خود را بسته و ایران را ترک کردند و دیگر حاضر به فعالیت در کشورمان نیستند.
با این حال باز هم رئیس جمهور با دستاورد سازی برای برجام به دنبال تقویت این معاعده بین المللی است؛ در حالی که طرف های متعهد در این قرارداد به وعده های خود عمل نکردند.
بسیاری از کارشناسان نیز عدم برخورد مناسب با بی عملی طرف های مقابل در برجام را علت عدم تحقق وعده‌های داده شد توسط آمریکا و کشورهای اروپایی در برجام می‌دانند، موضوعی که مستقیماً به عملکرد تیم دیپلماسی دولت جهت پیگیری اجرای درست برجام باز می گردد.
انتهای پیام/