وقتی نجفی با استعفایش آب پاکی را روی دست اصلاح طلبان ریخت، فهمیدیم دامنه اختلافات میان کارگزاران و اتحاد ملت بیش از هر زمان دیگری بالا گرفته و هنوز هم این اختلافات به قوت خود باقی است، اینکه شهردار مستعفی بماند یا برود؟
به گزارش تیتر آزاد به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بالاخره اعضای شورای شهر پنجم تهران تکلیف شهردار تهران را با 16 رای مخالف مشخص کردند و بدین ترتیب استعفای نجفی با این تعداد رای منتفی شد.
اگرچه ظواهر امر این طور نشان می داد که شورای پنجم برای ماندن نجفی دست و پا می زند اما حقیقت این است که بازهم سهم خواهی های شخصی و سیاسی کاری، جای خود را به خدمتگذاری و وصول مطالبات مردم داد.
بنابراین امروز بیش از هر زمان دیگری می توان بر این مسئله تاکید کرد که شهردار مستعفی پس از استعفایش نه تنها آب پاکی را روی دست اصلاح طلبان ریخت بلکه کاری کرد تا دامنه اختلافات میان کارگزاران و اتحاد ملت بیش از هر زمان دیگری بالا بگیرد و هنوز هم این اختلافات به قوت خود باقی است. برای نمونه امروز در جلسه شورای شهر با وجود اذعان شهردار بیمار به بستری شدن در ماه آینده، برخی از اعضا همچنان اصرار بر ماندن وی داشتند و رای به ماندگار شدن وی، این شهر را بیشتر از گذشته دچار خسارت کردند.
اما این گویای اختلافات عمده میان موافق و مخالفان ادامه کار شهردار بیمار است. مصداق این اختلافات هم سخنان غلامحسین کرباسچی است که گفته است: «با شهرداری و شورای شهری که نصف گرفتاری‌هایشان صرف این شود که اسم خیابانی را عوض کنند که نمی‌شود شهر را اداره کرد. مدیریت کنونی خودش را گرفتار یک سری حاشیه‌های غیرضروری کرده است».
او حتی در دفاع از محسن هاشمی برای پذیرفتن سکان شهرداری هم ابایی نداشته و با صراحت مطرح کرده است: «آیا حضور هاشمی در شهرداری بهتر از آن نیست که یک فردی که توانایی ندارد و بیمار است و یا قابلیت مدیریت اجرایی درخوری ندارد شهردار شود و باعث ثبت یک نقطه سیاه در کارنامه اصلاح‌طلبان شود».
گستردگی اختلاف و تشتت آرا میان اصلاح طلبان زمانی مشخص می شود که مرتضی الویری، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، برخلاف کرباسچی معتقد است: «عملکرد نجفی در شهرداری تهران مثبت بوده است و انتخاب گزینه دیگر به جای نجفی فعلا مطرح نیست. قرار نیست برای شهرداری تهران سرپرستی انتخاب شود و همه اعضای شورای شهر به دنبال آن هستند که نجفی از این تصمیم خود منصرف شود».
وقتی کارگزارانی ها دلشان با نجفی نیست
این اظهارات متناقض و متفاوت نشانگر بحرانی بودن مسئله است و می توان به این مسئله اذعان کرد، تنش ها و دعوای میان اصلاح طلبان به همین جا ختم نمی شود زیرا حزب کارگزاران سازندگی بعد از استعفای پرحاشیه نجفی تلویحا عنوان کردند که از همان ابتدا هم دلشان با نجفی نبوده و این عبارت را به کار برده اند که گزینه مطلوب آن ها محسن هاشمی بوده و به خاطر مصلحت اندیشی کوتاه آمده اند. بنابراین دیگر جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمی ماند و می توان گفت، این قصه سر دراز دارد و هیچ بعید نیست که شورای پنجم هم سرنوشت شورای اول را داشته باشد و کار به انحلال برسد.
آنچه بیش از همه شورای پنجم را همانند شورای اول بر سر زبان ها انداخته، مسئله پنهان کاری و تلاش برای موجه جلوه دادن فعالیت های 7 ماهه نجفی است اما آنچه کار را خراب می کند و مسائل پشت پرده را تا حدودی نمایان می سازد، مسئله اظهارنظرهای متفاوت در موافقت یا مخالفت با رفتن یا ماندن شهردار مستعفی است.
محمد نعیمی پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت درباره خروج نجفی از شهرداری گفته است: «اخیراً افراد موثر حزب کارگزاران سازندگی به منزل آقای نجفی رفته و در آنجا بحث‌های مختلفی مطرح شده است. در آنجا هم بزرگان حزب کارگزاران، معتقد بودند که آقای نجفی بایستی کناره‌گیری کند. معتقدم باید محتوای این جلسه برای همه ملت روشن شود، اینکه چرا این حرف زده شده است».
حالا بعد از داغ شدن مسئله استعفا، حزب کارگزاران، از گزینه‌هایی همچون محسن هاشمی و حسین مرعشی و حزب اتحاد ملت از افرادی نظیر حبیب‌الله بیطرف، محمد افشانی و محسن صفایی فراهانی برای جایگزین نجفی سخن می گویند و این تنازع و درگیری آنقدر بالا گرفته است که حزب اتحاد ملت رسما از شهردار شدن محسن هاشمی انتقاد کرده زیرا اعضای این حزب معتقدند، هاشمی باید رییس شورا بماند و مردم به او برای حضور در شورا رای داده اند نه شهردار شدن و این یک میثاق نامه است و هاشمی باید بر سر آن بماند اما در مقابل کارگزارانی ها این میثاق نامه را وحی منزل نمی دانند و همچنان بر شهردار شدن هاشمی تاکید دارند.
سرگردانی شورای پنجم
باتوجه به مسائل مطرح شده دیگر همه متوجه شده اند، این شورا درست نمی داند چه مسیری را باید در مسئله انتخاب شهردار طی کند، به همین علت اختلافات و بحث ها بر سر گزینه های احتمالی شهرداری تهران و پذیرش یا عدم پذیرش استعفای نجفی اوج گرفت و نهایتا قطعی شد. به نظر می رسد جریان اصلاحات امروز بیش از هر زمان دیگری دچار سردرگمی و سرگردانی شده است. در واقع آنها بعد از اینکه توانستند شورای پنجم را از آن خود کنند با بروز هیجانات کاذب اسباب دردسر و ورشکستگی خود را فراهم کردند. این هیجانات کاذب در مسئله انتقاد از کارنامه محمدباقر قالیباف بروز و ظهور پیدا کرد و کار به جایی رسید که نجفی به رغم انتقاد از فعالیت های موثر شهردار پیشین در هنگام برف و زلزله و اجرای پروژه های عمرانی دست روی دست گذاشت و تصور کرد کار مدیریت شهری تنها نقد گذشته است. این روند سبب شد با گذر زمان شکاف و تنازع میان اصلاح طلبان بیش از بیش افزایش پیدا کند و برهمین اساس از نجفی خواستند از این سمت کنار برود. او سرانجام استعفا داد و مشخص شد که هنوز برخی از اصلاح طلبان می خواهند نجفی بماند و در مقابل عده ای دیگر معتقدند، او آسیب ها و مشکلات جبران ناپذیری بر امر خدمات رسانی شهرداری وارد کرده و بی تردید تداوم این روند پایتخت را با چالش های بزرگتری مواجه خواهد کرد و از پیشرفت و توسعه باز می دارد.