شیر زن تركمن يك تنه و تنها ، بدون هيچ حمايت مالي از خواهر و برادر معلول و پدر بزرگ آلزايمري و مادر پيرش مراقبت مي كند.

به گزارش تیتر آزاد، به نقل از ساحل گميشان ، در شرايطي كه بسياري از خانواده ها حتي يك معلول و سالمند را نمي توانند نگهداري كنند يا نمي خواهند یا هرچيز ديگر و به مراكز بهزيستي و سالمندان مي سپارند، شير زن تركمن در روستاي چارقلي بيش از 40 سال است كه به تنهايي از دو فرزند معلول خود كه هردو دست و پا ندارند و براي انجام همه امورات خود صد درصد وابسته هستند نگهداري مي كند.
خانم تركي خودش مي گويد 65 سال دارد ولي به خاطر سالها پرستاري از دو فرزند معلول شديد جسمي حركتي كاملا خميده و شكسته شده است و سنش خيلي بيشتر از اين حرفها نشان مي دهد و حالا 10 سالي است كه به شدت از كمر درد رنج مي برد و ديگر قادر به انجام كارهاي فرزندان خود نيست.

تركي 4 پسر و دو دختر دارد كه رابعه تركي متولد 1353 و ابوذر تركب متولد 1368 هر دو از معلوليت شديد رنج مي برند و حالا 10 سال است كه خواهر 33 ساله آن ها به تنهايي بار اين همه زحمت را به دوش مي كشد.

مادري پير و دو خواهر و برادر معلول و یک دنيا كمبود امكانات و پدر بزرگ 90 ساله آلزايمري كه او هم حالا يكي دو سالي هست كه كاملا زمينگير شده و نياز به مراقبت دارد.

اين خواهر فداكار مي گويد : 10 ساله پيش وقتي قرار بود ازدواج كنم با همسرم كه پسرعمه ام است شرط كردم تنها به اين شرط حاضر به ازدواج هستم كه هر روز از خواهر و برادرم مراقبت كنم و او پذيرفت و حالا هر روز صبح زود به خانه پدرم مي آيم و تا شب از دو خواهر و برادرم و پدربزرگم مراقبت مي كنم و هرشب خسته و در حالي كه هنوز مي دانم به من نياز دارند، به خانه باز مي گردم.

مادرم هيچ درآمدي ندارد / حتي بيمه هم نيست / ما حتي توان خريد پوشك براي اين سه نفر را نداريم / حتي حق پرستاري هم به ما نمي دهند/اگر درآمدي داشتم مي توانستم بهتر به آنها رسيدگي كنم

و اما بشنويد از قصه پر غصه غفلت مسئولين و خيرين در كشوري مسلمان و نوع دوست 

تركي ادامه داد: پدرم كارگر و بي سواد بود و تحت پوشش هيچ بيمه اي هم نبود و تقريبا يك سال و نيم گذشته به رحمت خدا رفت ما را تنها گذاشت و از آن به بعد بود كه پدريزرگم هم كه با ما زندگي مي كند آلزايمر گرفت و روز به روز حالش بدتر شد تا امروز كه كاملا زمينگير شده است.

دو برادرم كه ازدواج كرده اند چوپاني و كارگري مي كنند و در مخارج به مادرم كمك مي كنند، البته چون خودشان هم صاحب زن و فرزند هستند و درآمد چنداني هم ندارند نمي توانند كمك زيادي به مادرم كنند.

من به تنهايي كارهاي تميز كردن اين سه نفر را انجام مي دهم با همان روشهاي سخت قديم چون هزينه خريد پوشك را نداريم.

گوشه حياط فضايي را براي حمام رابعه و ابوذر درست كرده ايم و با آفتابه به سختي حمامشان مي كنم.

محل حمام كردن فرزندان تركي جايي بدون در و پنجره و لوله كشي آب گرم

مي گويند حق پرستاري فقط به قطع نخاعي ها تعلق مي گيرد، خواهر و برادر من كه كامل بي حركتند و از قطع نخاعي ها هم زندگي سخت تري دارند.

فقط دو بسته پوشك، يك ويلچر و يك تشك برقي همه چيزي است كه مسئولين در طي اين چهل سال به اين مادر رنج كشيده كمك كرده اند.

چوپاني كر رييس اداره بهزيستي شهرستان گمیشان، در مورد اين همه مشكلات و عدم رسيدگي ها به خانواده تركي مي گويد: در مدت كوتاه خدمت من به عنوان سرپرست بهزيستي گميشان اين خانواده به مركز بهزيستي مراجعه نداشتند و من از طريق مردم از وجود خانواده تركي اطلاع پيدا كردم و بلافاصله در هفته گذشته به ديدن آنها رفتم و یک تشك برقي و يك دستگاه ويلچر و لوازم حمام به آنها اهدا كردم.

چوپاني كر در مورد حق پرستاري براي اين خواهرگرامي گفت: طبق قانون حق پرستاري و پوشك تنها براي پرستاران معلولين ضايعه نخاعي در نظر گرفته مي شود هر چند اين دو معلول وضعيت به مراتب سخت تري از ضايعه هاي نخاعي دارند، پرونده اين عزيزان را به پزشك مربوطه ارجاع دادم اگر ضايعه نخاعي از سوي پزشك تاييد شود، حق پرستاري ماهانه صد هزار تومان براي نگهداي از هر معلول از سوي دولت پرداخت مي شود.

خبر نگار: چرا اين مادر فداكار و صبور فرزندانش را به مراكز بهزيستي و نگهداري معلولين نسپرد؟

خانم تركي مي گويد هرگز حاضر نيست فرزندانش را از خودش دور نگه دارد، او مي گويد ابوذر و رابعه شادي زندگي ما هستند اگر يك روز نباشند خانه مان سوت و كور است.

خواهر اين دو معلول هم مي گويد رابعه و ابوذر هر دو از نظر ذهني كاملا سالم هستند، رابعه كه 41 ساله دارد آرامتر است و كم حرف تر می باشد ولي ابوذر كه در اوج جواني هست خيلي حرف مي زند هميشه مي خندد و روحيه شادي دارد، ابوذر به فوتبال علاقه زيادي دارد و اسامي اكثر بازیکنان ملي و مهم دنيا را مي داند.

ابوذر مي گويد دلم تخت خواب مي خواهد ، لب تاپ هم خيلي دوست دارد ولي دستمان خالي است اگر مسئولين حمايت مالي مي كردند مي توانستيم خيلي بهتر به عزيزانمان رسيدگي كنيم .

خواهري كه پس از 10 سال كه از زندگي مشتركش مي گذرد هر روز صبح زود به خانه پدري برمي گردد و به كار سخت و طاقت فرساي پرستاري از دو معلول شديد و يك پيرمرد زمينگير را انجام مي دهد تا وقتي كه هوا كاملا تاريك مي شود و بعد به خانه برمي گردد و دوباره فردا همان كارهاي سخت و تكراري را از سر مي گيرد...

بعضي وقتها شب ها هم كه مي خواهد به خانه يرگردد مادر پيرش از سر ناچاري از دخترش مي خواهد باز هم بماند و او با چشماني اشكبار يا عزيزانش خداحافظي مي كند و... .

دريغ از حق پرستاري و كمترين حمايت مالي ..

رابعه تركي متولد1353

انتهای پیام/