محسن پيرهادي عضو هيئت رئيسه شوراي شهر تهران در يادداشتي اختصاصي در رابطه با فيلم «محمد رسول الله (ص)» خاطره اي جالب از اکران ويژه فيلم مجيدي براي سردار قاسم سليماني و حاشيه هاي آن روايت مي کند.
به گزارش تیتر آزاد، به نقل از مهر، اربعين سال گذشته خادمي زوار را بر عهده داشتم. هر لحظه که بين نجف تا کربلا کار زائران اربعين حسيني را سامان مي داديم، دلهره اي داشتم که امنيت اين زائران چه مي شود. اما هرگاه اين نگراني به ذهن ام خطور مي کرد همان لحظه زائري را مي ديدم که عکسي از «حاج قاسم سليماني» بر کوله پشتي يا لباس خود الصاق کرده بود. همواره غبطه ميخوردم و ميخورم که چرا اين توفيق را ندارم که در رکاب او براي عزت اسلام، مجاهدت کنم.
۱- اربعين و آذرماه گذشت. اسفند شد و فصل اکران هاي خصوصي فيلم «محمد رسولالله» رسيد؛ يک اکران در خاطرم جاودانه شد. «سردار قاسم سليماني»، خانواده عماد مغنيه از جمله فرزند کوچک ايشان، «مصطفي مغنيه» و افراد ديگري نيز از جريان مقاومت در اکران فيلم حضور داشتند. جملاتي را که شنيده ام، «نقل به مضمون» مي کنم که آن سردار بزرگ پس از اکران فيلم در سالن وزارت ارشاد از جاي برخاست و در کمال تواضع گفته بود: «سال ها فکر مي کردم کاري که دوستانم در حوزه جبهه نبرد انجام مي دهند، جهاداکبر است اما بعد از ديدن «محمد رسولالله»(ص) آقاي مجيدي، دريافتم که «جهاداکبر» را ايشان در حوزه فرهنگ و هنر انجام مي دهند.»
و جملات ديگر در وصف اين کارگردان بزرگ ايراني و فيلم ارزشمند «محمد رسولالله»(ص) بيان کردند و در پايان اين اکران خاطره انگيز سردار به نشانه سپاس از مجيدي انگشتر خود را به مجيدي هديه دادند. وصف و بازگويي نحوه مواجهه تاريخي خانواده شهيد مغنيه با اين فيلم و اصرار دخترشان که در آن جلسه حضور نداشت براي مشاهده اين فيلم که منجر به سفر چندي پيش آنها به تهران شد؛ زواياي ديگري از جلسه و ماجراست که به وقتش عوامل فيلم آن را بازگو خواهند کرد.
غرض از بيان آن اکران خاطره انگيز اين بود که سردار سليماني در کمال خضوع جهاداکبر را در فيلم مجيدي ديده بود اما کيست که نداند مجاهدتهاي سردار موجب اين آرامش و امنيت شده است و بستري را فراهم کرده که بزرگاني چون مجيدي بتوانند به خوبي و با چيره دستي فيلمي بسازند که مجاهدتي بزرگ و عامل عزت امت اسلامي شود.
بايد بر دستان «سليماني» و «مجيدي» بوسه زد که ايثارگرانه در اين فضاي پر از هياهو مجاهدت کردند و اکنون انگشتر قاسم سليماني در دستان «مجيدي» است. اين انگشتر در دستان مجاهدان عرصه اقتصاد، سياست و فرهنگ مي تواند باشد تا امت اسلامي جهشي بزرگ را تجربه نمايد.
٢- تاکنون در دنياي اسلام دو فيلم براي وجود پربرکت حضرت پيامبر(ص) ساخته شده است. يکي پيامبرِ«مصطفي عقاد»(۱۹۷۶) و اين بار «محمد رسولالله» مجيدمجيدي(۲۰۱۵). کار ماندگار و به يادماندني «عقاد» برش هايي زيبا از دوران زندگي پيامبر بود و داستاني يکدست نبود اما روايت مجيدي هر چند در مورد دوران کودکي حضرت ختمي مرتبت(ص) است اما روايتي يک دست و فيلم داراي داستان و سناريويي کامل است.
۳- فيلم با استحکام و قوت اين باور اصيل را بيان مي دارد که محمد(ص) پيامبر خاتم است و ساير اديان پيش از او منسوخ و آنچه خدا از اکنون از بندگان مي خواهد، ايمان به «اسلام» است. در طول فيلم يک يهودي که شباهت هاي بسياري با صهيونيست هاي امروزي دارد؛ تمام تلاشش را در محو محمد(ص) انجام مي دهد. با اين همه برخلاف همه فيلم هاي هاليوود، هيچ جسارت و توهيني به اديان و بزرگان آنها نمي شود و تعامل زيباي اسلام با مسيحيت و حتي يهوديت را مي بينيد. به نظرم حتي اگر يک مسيحي نيز فيلم «محمد رسولالله» را ببيند حس خصومت و دشمني را نخواهد داشت. در ميان يهوديت هم لايه هاي افراطي و خشن آن(به قرائت من صهيوينست ها) نيز به روشني از ساير يهوديان جدا شده است.
۴- زنده به گور کردن دختران، يکي از دردناکترين روايت هاي تاريخ بشري است. مجيدي اين ماجراي سياه را به گونه اي روايت مي کند که بيننده در کلام محمد(ص) «اميد» را يافته و در نهاد وجودي مخاطب جوانه مي زند. چيزي که متاسفانه بسياري از فيلم سازان ايراني از آن بي بهره بوده و گويي اميد تنها پارامتري است که به آن نمي انديشند.
روايت بي همتاي مجيد مجيدي از اتفاق بزرگ عامالفيل، حمله سپاه ابرهه به کعبه و صحنه جذاب فيلم از دفاع ابابيل و همچنين سکانسها و ديالوگ هاي مربوط به تولد حضرت محمد(ص)، جوشيدن آب زمزم، شکستن زنجيره بتهاي داخل کعبه و درخشش آسمان پرستاره همراه با موسيقي متن بيننده را مات و مبهوت خود مي نمايد و حتي صحنه دويدن شتر به سمت منزل عبدالمطلب و نشستن در حياط منزل و چگونگي روايت وصال حليمه، دايه پيامبر به ايشان يا قسمتهايي از فيلم که مربوط به زنده به گور کردن دختران است و نحوه برخورد مهربانانه رئوفانه و رحيمانه پيامبر، همه و همه چيره دستي مجيدي را نشان مي دهد که توانسته قطره کوچکي از مهرباني هاي محمد(ص) به روي پرده سينما بياورد.
۵- شايد برخي دغدغه مندان نگران اين باشند که با جوسازي هاي جريان وهابيت در کشورهاي اسلامي مانع از اکران اين فيلم شوند اما تجربه نشان داده همه اين جوسازي ها موجب خواهد شد فيلم در قالب هاي غيررسمي و در فضاي وب با اقبال جهان اسلام ديده شود.
اما چه شگفت انگيز و معجزه آسا که وقتي همه دنيا از هاليوود تا داعش دست به دست هم داده تا چهره خشن از اسلام و پيامبر مهرباني ها را به تصوير بکشند؛ فيلم «محمد رسولالله» اين فضا را شکسته و کار مخلصانه اينگونه است به موقع مي آيد و به موقع دل ها را از زنگار و غبار روزگاران مي زدايد.
انتهای پیام/