در دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان آمده است: خدایا زیاد بگردان در آن بهره مرا از بركاتش وآسان كن راه مرا به سوى خیرهایش و محروم نكن ما را از پذیرفتن نیكیهایش اى راهنماى به سوى حـق آشكار .
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم وفر فيه حظي من برکاته و سهل سبيلي الي خيراته و لاتحرمني قبول حسناته يا هاديا الي الحق المبين”
“خدايا بهره مرا در اين روز از برکاتش وافر گردان و به سوي خيراتش را هم را سهل و آسان نما و از حسنات مقبول آن مرا محروم مساز اي راهنما به سوي دين حق و (حقيقت) آشکار”
شرح دعاي روز نوزدهم ماه رمضان
(1) اللهم وفر فيه حظي من برکاته “خدايا بهره مرا در اين روز از برکاتش وافر گردان”
“نمونه اي از حظ و بهره اي که از برکات اين روز مي تواند باشد”
(1) توبه نمودن و پذيرفته شدن آن
يکي از برکاتي که در اين روز مي توان از آن بهره مند شد، توبه به درگاه خداوند است آن هم توبه نصوح که ديگر بازگشت به گناه وجود نداشته باشد. چنانچه خداوند عزوجل در قرآن مي فرمايد: “يا ايها الذين امنوا توبوا الي الله توبه نصوحا عسي ربکم ان يکفرعنکم سيئاتکم و يدخلکم جنات تجري من تحتها الانهار”(6) يعني “اي کساني که ايمان آورده ايد توبه کنيد، توبه اي خالص، اميد است (با اين کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهايي از بهشت که از زير درختانش نهرها جاري است وارد کند” چرا که خداوند توبه کنندگان را دوست دارد “ان الله يحب التوابين و يحب المتطهرين”(7) يعني “خداوند توبه کنندگان و پاکان را دوست دارد” و توبه آنان را در صورت اصرار نورزيدن بر گناه مي آمرزد...
(2) يتيم نوازي
امير مومنان حضرت علي عليه السلام يکي از اسوه هاي بزرگ در يتيم نوازي و رسيدگي به امور آنان بود چنانچه در حديثي فرمودند: “من افضل البر برالايتام”(8) يعني “از برترين نيکي ها، نيکي به يتيمان است”...
(3) خيرات و حسنات
خداوند عزوجل در قرآن خطاب به بندگان خويش مي فرمايد: “فاستقبوا الخيرات”(9) يعني “پس در کارهاي خير (از يکديگر) سبقت بگيريد” چرا که انسان در لحظه اي از عمر خود ممکن است تصميم کار خيري را بگيرد و در لحظه اي ديگر از آن منصرف گردد و يا اينکه عمر او کفاف ندهد تا آن کار خير را انجام دهد لذا خداوند انسانها را به سبقت گرفتن در کار خير امر مي فرمايد و ما نيز اين را بايد در نظر داشته باشيم که ممکن است که ماه رمضان سال آتي از عمر ما نباشد که بتوانيم کار خيري را انجام دهيم، پس امروز که از عمر ماست و هم اکنون در اين ماه قرار داريم بهتر است که از اين فرصتها استفاده نماييم...
(4) قرائت قرآن
قرائت قرآن يکي از مهمترين اعمال در اين روزهاي با ارزش و مخصوصا ليالي قدر مي باشد چرا که خداوند متعال در قرآن مي فرمايد: “شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن”(10) يعني “ماه رمضاني که قرآن در آن ماه نازل گرديد” و اين آيه نشان دهنده اين است که اين ماه، ماه برپايي قرآن چه از نظر تلاوت و چه از نظر عمل مي باشد چنانچه پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) فرمودند: “عليک بقرائه القرآن فان قرائته کفاره للذنوب و ستر في النار و امان من العذاب”(11) يعني “بر تو باد قرائت قرآن زيرا که خواندن قرآن کفاره گناهان و پوششي از آتش (دوزخ) و ايمني از عذاب است” که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که ما را ياري نمايد تا بتوانيم همه اين اعمال را به شايستگي انجام دهيم...
(2) و سهل سبيلي الي خيراته “و در اين روز راهم را به سوي خيراتش سهل و آسان نما”
“منظور از سهل سبيلي الي خيراته چيست؟”
منظور از “سهل سبيلي الي خيراته” “و در اين روز راهم را به سوي خيرات اين روز سهل و آسان نما” اين است که خداوند انسان را ياري دهد تا بتواند به هر کار خيري که مواجه شد جامه عمل بپوشاند چرا که اگر خداوند او را ياري ننمايد هرگز نمي تواند به کار خيري دست بزند زيرا شيطان در کمين انسان نشسته است تا او را از کارهاي خير و خداپسندانه باز دارد چنانچه امام صادق عليه السلام فرمودند: “من هم بشي من الخير فليعجله فان کل شي فيه تاخير للشيطان فيه نظره”(12) يعني “هر کس قصد انجام کار خيري را دارد پس بايد در آن بشتابد زيرا هر کار خيري که پس افتد به راستي شيطان را در آن نظري است”
“ارزش کار خير از زبان امام صادق عليه السلام”
امام صادق عليه السلام فرمودند: ”اذا همت بشي من الخير فلاتوخره فان الله عزوجل ربها اطلع علي العبد و هو علي شي من الطاعه فيقول و عزتي و جلالي لا اعذبک بعدها ابدا”(13) يعني “چون قصد انجام خيري نمودي پس آن را به تاخير مينداز زيرا همانا که خداوند بلندمرتبه چه بسيار باشد که از بنده اي در حال انجام خيري مطلع مي شود و [به خاطر انجام همان کار خير] مي گويد به بزرگي شکوهم سوگند که تو را پس از انجام اين کار خير هرگز عذاب ننمايم” که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که انجام کارهاي خير را در اين روز براي ما سهل و آسان نمايد تا بتوانيم به رضايت او نزديک شويم...
(3-) ولا تحرمني قبول حسناته يا هاديا الي الحق المبين “خدايا مرا در اين روز از حسنات مقبول آن محروم مساز اي راهنماي به سوي دين حق و (حقيقت) آشکار”
“منظور از ولاتحرمني قبول حسناته چيست؟”
انسان به واسطه گناهاني که در طول عمر خويش انجام مي دهد باعث مي گردد که از يک سري کارهاي نيک که انجام آنها مقبول درگاه خداوند مي باشد، محروم گردد. زيرا گناه حجابي است که بنده بين خود و خداي خويش ايجاد مي کند و آن حجاب اينگونه است که انسان با انجام هر گناه لکه سياهي بر دلش مي نشيند و با مرور زمان و انجام گناهان بيشتر آن لکه سياه افزون مي گردد تا اينکه انسان با آن دل سياه خود نمي تواند با خداي خويش ارتباط برقرار کند و کسي که از خداي خويش دور گردد هرگز نمي تواند کار نيکي را انجام دهد. پس با اين وجود ما به درگاه خداوند استغاثه نموده و او را به حق دين حقي که براي ما مقرر فرموده قسم مي دهيم که ما را از گناهان دور ساخته و به انجام حسنات که مقبول درگاه اوست مشغول سازد. ان شاءالله که تابع باشيم.
انتهای پیام/