دو شهید غواص شهر قرق این روزها وضعیت خوبی را سپری نمی کنند ، روزی با شور فراوان به اینجا آمدند اما امروز با بی محلی متولیان روبه رو شده اند ، قبور آنها هر روز کوچکتر می شود، براستی پاسخگو کیست؟
به گزارش تيترآزاد به نقل ازگلستان ما ؛ در نیمه نخست سال 94 با کشف پیکر 175 شهید غواص که بصورت دست بسته توسط عمال بعثی به شهادت رسیده بودند ، قلوب ملت را جریحه دار کرد و این امر باعث شد تا مراسم استقبال و تشییع این شهدا در سراسر کشور با شکوه و عظمت خاصی برگزار شود .
در این بین بودند شهرهایی که برای شهدای غواص دعوت نامه فرستادند ، آشفته حال و سرخ گون از ریاست کمیته جستجوی مفقودین خواستند تا این شهدا در گوشه ای از خاکشان آرام بگیرند بلکه مرهمی باشند بر زخمهای غبارگرفته روزگار آهنی و مامنی باشد برای دعا و نیایش .
در 20 مرداد ماه سال 94 دو شهید غواص دست بسته در شهر قرق ( آن موقع روستا به شمار می رفت ) در شرق گرگان با برنامه ریزی و هماهنگی مدیران مربوطه دفن شدند .
زمینی که مجاورت خیابان اصلی گرگان مشهد و یک فضای روباز که متعلق به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی بوده و با هماهنگی و رضایت قلبی این نهاد حدود 7000 متر زمین برای تدفین این دو شهید و در ادامه ساخت مجتمع فرهنگی زیارتی در نظر گرفته شد.
برگزاری مراسم شبی با شهدا درپایگاه امداد و نجات بین شهری قرق
مراسم هفتمین روز این دو شهید
برابر ابلاغیه های دولتی آن موقع هنوز قرق شهر نشده بود و به همین دلیل بخشدار بهاران به عنوان مسئول هیئت امنا انتخاب شد و سایر اعضای هیات امنا نیز بصورت انتصابی انتخاب شدند.
در حال حاضر 14 ماه از تدفین این شهدا می گذرد و هر روز بر غربت آنها افزوده می شود ، این روزها متوجه شده ایم که دور مزار این دو شهید را فنس باغی کشیده اند و آنها را در یک محدوده کوچک محصور کرده اند در حالیکه زمین اهدایی هلال احمر بیش از اینها بود.
اما گویا متولیان قصد ندارند کار جداسازی این متراژ زمین با حریم اهدایی هلال احمر برای شهدا را انجام دهند و از طرف دیگر معضلی بنام دوشنبه بازار هم باعث شده تا به دلیل سودآوری برای شهرداری و گرفتن اجاره از غرفه ها ، هر روز حریم این دو شهید غواص کمتر شود .
حال نمی دانیم برای این بلاتکلیفی چی کسی پاسخگوست ؟ یک روزی با شور و حرارت دنبال شهدا می روند و زیر تابوت آنها را می گیرند و خودشان و مدیریتشان را مدیون آنها هستند و روزی نیز بی تفاوت از کنار قبور آنها می گذرند .
شایسته است در آستانه اجلاسیه 4 هزار شهید استان گلستان نگاهی به آرامگاه این دو شهید غواص دست بسته قهرمان بشود و اگر قرار است در بحث ایثار و شهادت اقداماتی چون ساخت و ساز یادمانها را داشته باشیم ، این مورد از قلم نیفتد .
