میل به ریاست جمهوری و قرار گرفتن در پستهای مختلف ریاست و دستیابی بر ثروت سبب شد تا آنها فتنه ایجاد کنند و دیگران نیز با آنها همصدا و همراه شوند و رفتاری بر خلاف عقل، شرع و رفتار عقلاء از خود نشان دهند.
به گزارش تیترآزاد به نقل از گلستان ما ؛ حضرت آیت الله سید حبیب الله قدمی حافظ کل قران کریم و کل صحیفه سجادیه ، مفسر قران و نهج البلاغه و مدرس خارج فقه و اصول درباره فتنه 88 می نویسد:
بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بود که سه کاندیدای رقیبِ احمدی نژاد - یعنی: آقایان رضایی، موسوی و کروبی - که معتقد بودند در شمارش آرای آنها تقلّب شده است، دست به اعتراض زدند.
مدتی نگذشت که آقای رضایی برای مصالحی دست از اعتراضات خود کشید ولی آقایان موسوی و کروبی - که حاضر نبودند اعتراضات خود را از طریق همان قانونی که به او رأی داده بودند و می خواستند ریاست اجرای آن را به عهده بگیرند، پیگیری کنند - اعتراضات خود را از طریق غیرقانونی پیگیری کردند.
طریق غیرقانونی، علاوه بر اینکه بدعتی تازه در مقابله با قانونی که با خون شهداء تدوین شده بود، محسوب میشد، امنیت جمهوری اسلامی را به خطر انداخت و چهرهی انقلاب و جمهوری اسلامی را نزد دنیا لکهدار کرد و آسیبهای بسیاری به نظام وارد کرد که قایل جبران نخواهد بود.
پرسش: آقایان موسوی و کروبی! همهی اینها برای چه بود؟
قطعا خواهید گفت: «برای این بود که با تقلب در انتخابات نگذاشتند ما رئیس جمهور شویم».
ما بر فرض اینکه تقلب شده بود باید ببینیم آیا رفتار آقایان موسوی و کروبی و کسانی که آنها را ذی حق میدانند منطبق با سیرهی معصومین (ع) است؟ منطبق بر عقل است؟ منطبق بر رفتار عقلای عالم است؟
- ما شک نداریم که خلافت بعد از رسول خدا (ص)، حق حضرت علی (ع) بود و شک نداریم تفاوت شخصیت آن حضرت با دیگران، قابل مقایسه هم نبود و شک نداریم آثار مثبت خلافت آن حضرت به گونهای بود که باز هم قابل مقایسه با حکومت دیگران نبود. امّا وقتی آن حضرت به حقش نرسید چه کرد؟
در خطبهی سوم نهج البلاغه میفرماید:
«آگاه باشید! به خدا سوگند! ابابکر جامهی خلافت را به تن کرد در حالی که میدانست جایگاه من نسبت به حکومت اسلامی، چون محور آسیاب است به آسیابی که دور آن حرکت میکند او میدانست که سیل علوم از دامن کوهسار من جاری است و مرغان دورپروازاندیشهها به بُلَندای ارزش من نتوانند پرواز کرد. پس من ردای خلافت رها کرده و دامن جمع نموده از آن کنارگیری کردم... .».
در خطبهی پنجم نهج البلاغه آمده است:
بعد از اینکه رسول خدا (ص) رحلت نمودند، و بیعت با ابی بکر در سقیفه انجام شد، عباس و ابوسفیان نزد حضرت علی (ع) آمدند تا با او بیعت کنند آن حضرت خطاب به مردم فرمودند:
«ای مردم! امواج فتنهها را با کشتیهای نجات درهم بشکنید و از راه اختلاف و پراکندگی بپرهیزید... ».
- بر اساس قانون تقدیم اهمّ بر مهم – که یک قانونی است مورد تأیید شرع، عقل و عرف – هر گاه انسان سر دو راهی قرار بگیرد که یکی مهم باشد و دیگری مهمتر، باید مهمتر را انتخاب کند و دست از مهم بردارد.
بر اساس همین قاعده بود است که در خطبهی سوم نهج البلاغه حضرت علی (ع) میفرماید: «پس از ارزیابی دست، صبر و بردباری را خردمندانهتر دیدم».
رفتار عقلانی هیلاری کلینتون
- خانم کلینتون وقتی دید عدهای به طرفداری از ایشان دست به تظاهرات و درگیریهای زدند از آنها حمایت نکرد و پایبند قانون خودشان شد و همه مخالفتها را در نطفه خفه کرد.
رفتار او بر اساس رفتار عقلای عالم بود. او با این رفتارش نشان داد که دور اندیش است و تابع رفتار عقل و عقلاء.
حضرت علی (ع) - این مظلومی که بعضی از فتنهگران خود را پیرو او و نهج البلاغه او میدانند – در خطبه پنجاهم نهچ البلاغه در ریشه یابی وقوع فتنهها میفرماید:
«همانا آغاز وقوع فتنهها هواپرستی و بدعتگذاری در احکام الهی است و عدهای از مردان، مردانی را بر خلاف دین الهی یاری کنند».
آری! میل به ریاست جمهوری و قرار گرفتن در پستهای مختلف ریاست و دستیابی بر ثروت سبب شد تا آنها فتنه ایجاد کنند و دیگران نیز با آنها همصدا و همراه شوند و رفتاری بر خلاف عقل، شرع و رفتار عقلاء از خود نشان دهند.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) در خطبهی پنجاهم، ریشهی فتنه را آمیختهشدن حق و باطل میداند.
یعنی عدهای آگاههانه حق را با باطل مخلوط میکنند در نتیجه، فضایی به وجود میآید که حقجویان اشتباه میکنند و مخالفان دستآویزی را پیدا میکنند.در فضای فتنه است که شیطان بر دوستانش چیره میشود.
آری! کیست که نداند رفتار آقایان موسوی و کروبی بر خلاف سیرهی معصومین (ع) بوده است؟! و کیست که نداند حضرت علی (ع) با کسانی که در حکومتش دست به اغتشاشات زندهاند چه کرد؟!
ولی جای تأسف است که بعضی خواص با آگاهی از سیرهی علوی و بعد از گذشت سالها از فتنهی هشتاد و هشت، یا از فتنهگران حمایت میکنند و یا سکوت اختیار میکنند و یا با اینکه تربیون دارند در ایامی که باید فتنهگران محکوم کنند - به بهانهی اگرچه مقدّس – به مسافرت میروند تا خود را از تربیون دور میکنند و در عین حال خود را پیرو مکتب حضرت علی (ع) میدانند.
انتهای پیام /