در جنگ سخت ، می دانی آن کس که در اردوگاه مقابل وجود دارد ، دشمن است و لذا شما شرعا و قانونا مجازی بدون در نظر گرفتن این مطلب که آیا با میل و رغبت به میدان آمده یا با زور و اکراه، به سمتش حمله کنی اما در جنگ نرم، در بعضی موارد با کسانی مواجهه ایم که از دوستان و نزدیکان مان هستند، اما... بدون آنکه متوجه باشند، در اردوگاه دشمن قرار دارند و برای دشمن کار می کنند .

به گزارش تیتر آزاد به نقل از گلستان ما ؛ درادامه مباحث مربوط به اهمیت امر به معروف و نهی از منکر، نبرد در جنگ سخت دشمن را با نبرد در جنگ نرم مقایسه می کنیم:

* در جنگ سخت به واسطه فضای روانی و معنوی غالب بر جامعه ،احساسات مردم بر علیه دشمن برانگیخته شده و با وجود روحیه ای ، علاوه بر آن که تحمل سختی ها ، آسان تر می شود ، همچنین موجبات وحدت و انسجام ملی در مقابله با دشمن نیز فراهم می گردد ؛

اما در جنگ نرم، به واسطه تضعیف باور و اعتقادات مردم ، علاوه بر آن که انگیزه مقابله با دشمن از بین می رود ، همچنین به واسطه سختی های ناشی از جنگ ، اختلاف و نزاع داخلی به وجود آمده که بزرگ ترین خدمت به دشمن است.

* در جنگ سخت ، درد ناشی از تیر و ترکش ها ، شما را مجبور به مداوا و پیشگیری از ابتلا به موارد مشابه می کند . علاوه بر آن ، مجروح و کشته ناشی از اصابت تیر و ترکش جنگ سخت ، جانباز و شهید است و مورد احترام مردم قرار می گیرد ؛

اما در جنگ نرم ، تیرهای آغشته به گناه چنان لذت کاذبی در انسان ایجاد می کنند که فرد مجروح را بیشتر به سمت خود می کشاند و زمانی متوجه آثار زیان بار این زخم ها خواهد شد که دیگر کار از کار گذشته . لذا مجروح ناشی از اصابت تیر و ترکش گناه در جنگ نرم ، خوار و ذلیل و سرافکنده است !!!

* در جنگ سخت وقتی یک نفر از شما کشته و کم می شود، آن شور و حرارت و حس انتقامی که در اطرافیانش به وجود می آید ، تعداد شما را چند برابر می کند؛

اما در جنگ نرم، وقتی یک نفر از شما دچار انحراف می شود، علاوه بر آن که خود این شخص به اردوگاه دشمن می پیوندد ، خانواده و اطرافیانش را نیز، گاهی گمراه و همراه با خود به اردوگاه دشمن ملحق می نماید !!!

* در جنگ سخت میدان نبرد مشخص و معلوم و اکثر بیرون خانه و در بیابان و با دشمنی تابلو و نشان دار است و در هنگام مواجهه با دشمن ، شاید اطرافیان بتوانند از شما دفاع کنند؛

اما در جنگ نرم ، ناخواسته در جبهه ی دشمن هستی (حتی در محیط خانه به واسطه ماهواره ، اینترنت ، شبکه های اجتماعی، موبایل و...) و اگر مسلح به سلاح ایمان و تقوا نباشی، نابود خواهی شد !!!

* در جنگ سخت ، می دانی آن کس که در اردوگاه مقابل وجود دارد ، دشمن است و لذا شما شرعا و قانونا مجازی بدون در نظر گرفتن این مطلب که آیا با میل و رغبت به میدان آمده یا با زور و اکراه، به سمتش حمله کنی .

اگر بکشی، ایرادی نیست و اگر زخمی و یا کشته شوی، مورد تشویق قرار می گیری و باعث افتخاری؛

اما در جنگ نرم، در بعضی موارد با کسانی مواجهه ایم که از دوستان و نزدیکان مان هستند، اما... بدون آنکه متوجه باشند، در اردوگاه دشمن قرار دارند و برای دشمن کار می کنند .

لذا به هیچ عنوان نمی توان با آنها ، همچون دشمن برخورد نمود، هر چند که خروجی کارش خائنانه باشد .

در چنین فضای غبار آلودی ، اگر به افسر جنگ نرم حمله شود و بخواهد از خود دفاع کند، به ( تندروی و افراطی گری ) متهم می شود و طرف مقابلش می شود: (فردی مظلوم و مورد جفا قرار گرفته ...!!! )

اگر هم به خاطر جلوگیری از هرگونه سوء برداشت غلط توسط مردم، ساکت بنشیند و از خود دفاع نکند ، به ( بی عرضگی و ناتوانی متهم می گردد ) !!!

* فضای روانی غالب در جنگ سخت به گونه ای است که خیلی ها برای حضور در این جبهه، حتی در خط مقدم آن از یکدیگر سبقت می گیرند و مورد حمایت و پشتیبانی همه جانبه مردم و مسئولین قرار می گیرند و دارای ارزش و مقام بالایی در بین همگان هستند.

اما در جنگ نرم ، به خصوص فعالیت و حضور در خط مقدم آن ( فریضه امر به معروف و نهی از منکر ) حتی از سوی مدعی ترین ها نیز، هزار و یک توجیه و بهانه برای شانه خالی کردن از آن بیان می شود، کم ترین هزینه و پشتیبانی به آن اختصاص می یابد و رزمنده این عرصه، صرفا در نزد خداوند متعال دارای جایگاه و مقام است و متاسفانه در بین مردم و مسئولین، مورد آماج شدیدترین انتقادات و تهمت ها قرار دارد !!!

زیرا با هر قدمی که در این راه بر می دارد، کم کاری و ضعف عملکرد و خیانت بسیاری از مدعیان نمایان تر می گردد و کسانی که سال ها با دروغ و نیرنگ، زیر پوسته و ظاهر عوام فریبانه مذهبی بودن و انقلابی بودن، پنهان شده و مسئولیت های مهم و فراوانی را تصاحب کرده و از این طریق ارتزاق می کردند ، دستشان رو شده و عملکردشان زیر سوال می رود .

و .... همه این سختی ها باعث گردیده : علاوه بر آن که مهم ترین واجب الهی ، در دسته منزوی ترین و مورد غفلت ترین فریضه ها قرار بگیرد که حتی متاسفانه در مواردی مشاهده می گردد که عده ای در جهت عکس آن عمل می نمایند !!!

*سوره توبه آیه67 : مردان و زنان منافق،همانند یکدیگرند . به کار ناپسند فرمان می دهند و از کار پسندیده باز می دارند و دست از کار پسندیده بر می دارند . خدا را فراموش کرده اند ، پس خدا هم فراموششان کرد. در حقیقت ، این منافقانند که فاسقند .

* پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) : زمانی خواهد آمد که مردم امر به معروف و نهی از منکر نمی کنند.

و معروف را منکر و منکر را معروف ببینند و حتی بدتر از آن رخ خواهد داد : امر به منکر و نهی از معروف می کنند ! .

* امام علی(علیه السلام) : جای تعجب است از گروهی که می بینند سنت و روش پیامبرشان(صلی الله علیه و آله وسلّم) یکی پس از دیگری جابجا می شود و تغییر می کند ، اما به این بدعت ها و تغییر سنت ها رضایت می دهند !

بالاتر این که اگر کسی این بدعت ها را انکار کند و ایراد بگیرد ، او را سرزنش کرده و بر او غضب می نمایند .

بعد هم گروه هایی می آیند و این بدعت ها را در دین ، سنت شمرده و با آن تقرب به خدا می جویند !!!

و..... در چنین شرایطی است که بندگان خوب خدا ، مورد هجوم شدیدترین تهمت ها و دروغ ها قرار می گیرند .

* شهید بزرگوار حاج محمد ابراهیم همت :

زمان بازرگان به من برچسب چریک فدایی زدند، زمان بنی صدر هم برچسب منافق. هرقدمی که در راه خدا و بندگان مستضعف او برداشتیم، برچسب بارانمان کردند. حالا روزی ده برچسب دشت می کنیم.

اما عزیزان من ! دلسرد نباشید حاشا بچه بسیجی میدان را خـالی کـند.

انتهای پیام/