باورش سخت ولی واقعیت است که شورای شهر تهران یک انتخاب اشتباهی انجام داده ولی با وجود تمامی بدیهیات، اصلاح طلبان نمی توانند خود را قانع کنند که اشتباه کرده اند.

به گزارش تیتر آزاد به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدعلی نجفی؛ شهردار تهران در یک ماه گذشته دو بار استعفای خود را تقدیم شورای شهر کرده و حاضر به ادامه کار نیست، ولی شورای شهر همچنان اصرار دارد که نجفی سرجایش بماند و پس از بهبودی به کارش ادامه دهد. بیماری صب العلاج و خطرناک از جمله دلایل عمده شهردار برای خداحافظی با بهشت است ولی اعلام کرده که دیگر با توجه به شرایط بیماری اش توان مدیریت پایتخت را ندارد و از سویی نیز مدعی است که درصورت نبود این بیماری با وجود فشارهای سیاسی بازهم به کارش ادامه می داد.

برای اصرارهای پی در پی شورای شهر تهران برای ماندن نجفی در شهرداری بهتر است به اردیبهشت سال 1396 بازگردیم. حدود یکسال قبل و پیش از انتخابات شوراهای شهر و روستا، اصلاح طلبان به دنبال فتح سنگر شورای کلانشهرها و به خصوص تهران بودند. مروری بر اظهارات و مواضع فعالین و نامزدهای شورای شهر تهران نشان می دهد که آنها با زیرسوال بردن عملکرد شورای شهر چهارم و شهردار منتخب آن، وعده شروع فصل جدیدی در مدیریت شهری دادند که ثبات، کارآمدی، تخصص و مردم داری از شاخص های اصلی آن بود. لیستی که نام امید را به خود گرفت و در انتخابات نیز توانست با شعارها و دوقطبی سازی، گوی رقابت را برباید و راهی خیابان بهشت شود. پیروزی خیره کننده لیست امید اصلاح طلبان در شوراها، فرصتی را ایجاد کرد تا در بوته آزمایش شورای یکدست اصلاح طلب خود را ثابت کند و تفاوت ها با قبل می بایست در مدیریت شهری و انتخاب شهردار احساس شود.

با خروج قالیباف از شهرداری، کرسی وی به محمدعلی نجفی رسید. اولین انتخاب شورای شهر تهران با 21 رای که وی نیز نوید ایجاد تهرانی برازنده تهرانی ها را داده بود. به هر صورت نجفی موفق نبود و نتوانست به وعده هایش عمل کند. استعفا یار آشنای نجفی در سال های اخیر است و بازهم استعفا داد و شهر را به امان خدا رها کرد. هرچند وی در طول 7 ماه تصدی این پست نیز اقدامی که نداشت هیچ بلکه باعث توقف پروژه های مهم شهری از جمله خط 7 مترو، عدم افتتاح پروژه هایی با 95 درصد پیشرفت و کاهش خدمات رسانی و نارضایتی کارمندان شهرداری شده بود. نجفی مرد این میدان نبود و نیست. ولی در همین حال شورای شهر تهران علی رغم استعفای وی، اصرار دارد که نجفی بر سرپستش بماند و راهش را ادامه دهد.

راهی که چیز جز خسارت و عقب ماندگی شهر تهران ماحصلی نداشته است. شهردار جدید تهران نه شوالیه مبارزه با فساد و رانت بود و نه قهرمان ساخت و توسعه تهران. بنابراین این اصرارها برای ماندن نجفی برای چیست؟ بهترین دلیلی را که می توان عنوان کرد، احساس شکست اصلاح طلبان و به خصوص شورای شهر یکدست است که نتوانست به خوبی در انتخاب شهردار عمل کند. شورا حاضر است اصرار بر یک انتخاب اشتباه را بپذیرد ولی شکست پس از 7 را نمی تواند هضم کند.

برای بسیاری از کارشناسان تقریبا مسجل بود که نجفی توان مدیریت تهران را ندارد و این انتخاب اشتباه شورای شهر را بارها گوشزد کردند حال زمانیکه این موضوع در عمل نیز به اثبات رسید، اصلاح طلبان به پذیرش اشتباه قانع نشده اند و برای آنکه دیگران را مقصر جلوه دهند با کنار گذاشتن بیماری نجفی و ضعف عملکردی او، استعفا را نتیجه فشارهای بیرونی می دانند.

بی تجربگی و عدم آشنایی اعضای شورای شهر تهران با مسائل پیچیده اداره پایتخت از دیگر دلایل انتخاب اشتباه و اصرار بر آن است. مسائل و مشکلات تهران بدون شک با سیاسی کاری حل نمی شود. امور کاملا تخصصی و فنی هستند و شهرداری را می طلبد که بتواند با قدرت و توان مدیریت اجرایی بالا، منابع را جذب و مسائل را حل کند.

به هر روی زمانیکه شهردار تهران به ناتوانی خود برای مدیریت تهران اذعان دارد، اصرارهای هیستریک و آزاردهنده اعضای شورای شهر برای ادامه کار وی، جای هیچ شکی باقی نمی گذارد که این افراد مصالح فردی و حزبی را به مصالح و منافع شهروندان و شهر ترجیح می دهند. منافع حزبی و شخصی که سم مهلک در ادامه کار مدیریت شهری خواهد بود و می تواند سرنوشت شورای اول را برای این شورا نیز تکرار کند. نجفی ضرری بود که به خاطر اشتباه اصلاح طلبان بر مردم تهران تحمیل شد و جلو این ضرر از هر کجا گرفته شود منفعت است اما به شرطی که از یکسو اعضای شورای شهر بر ادامه این اشتباه اصرار نکنند و از سوی دیگر شهردار جدید به دور از هر گونه سهمیه خواهی، سیاسی کاری، باندبازی، رانت مدیریتی و فشار انتخاب شود. مدیر اجرایی قوی و کارآمد با نگاهی فراجناحی لازمه شهر تهران است که بتواند خسارت ایجاد شده در 8 ماه گذشته را جبران کند، هرچند بعید است شورایی با چنین سابقه ای و بی تجربگی بتواند مستقل عمل کند و باید همچنان منتظر انتخابی بود که کفه سیاسی اش بر تخصص اش می چربد.