پیاده‌روهای استاندارد یکی از ضروریترین کارها برای حضور معلولین در جامعه است که مسئولین شهری باید در ایجاد آن کوشا باشند اما پیاده‌روهای آزادشهر به هیچ عنوان برای این امر سالم سازی نشده است.
به گزارش تیتر آزاد، سالهاست که معلولین آزادشهری و مادرانی که کالسکه نوزاد خود را حمل می کنند، از وضعیت پیاده‌روهای آزادشهر گلایه دارند و بارها خبرنگاران این گلایه‌ها را به گوش مسئولین آزادشهر رسانده اند، اما عدم ابتلای خانواده مسئولین به این مشکلات به دلیل زندگی آنها در شهرستانها و استانهای مجاور باعث شده تا هیچ مسئولی برای حل این معضل اقدامی نکند.
اگر بخواهیم از مشکلات پیاده روهای آزادشهر بگوییم، ابتدا باید به عدم وجود پل بر روی جداول اشاره کرد که سدی بزرگ در مقابل معلولین و مادران شده تا نتوانند ویلچر و کالسکه نوزاد خود را به راحتی از آن عبور دهند و باعث شود آنها خطر استفاده از خیابان بجای پیاده رو را به جان بخرند.
سه تصویر زیر نمونه‌ای از تقاطع جدول با پیاده رو در خیابان اصلی آزادشهر است.
یکی دیگر از مشکلات پیاده‌روهای آزادشهر، وجود میله‌های کاشته شده در ورودی پیاده‌روهاست که برای جلوگیری از ورود موتور به پیاده رو تعبیه شده است اما علاوه بر موتور، از تردد ویلچر و کالسکه نیز جلوگیری می کند.
آری برای جلوگیری از ورود موتور سوران متخلف از پرچین استفاده شده است، راهکاری که معمولا برای حیوانات از آن استفاده می شود. تجربه نشان داده که این موانع نتوانسته از تعرض موتور سواران به پیاده‌روها جلوگیری کند اما به خوبی از حرکت ویلچر و کالسکه جلوگیری می کند.
آیا بهتر نیست با برخورد سخت با موتور سواران متخلف، امنیت جسمی،روحی و روانی شهروندان که از حقوق شهروندی آنها نیز می باشد را تامین کنیم؟! آیا نباید قانونی تصویب شود تا راننده متخلف برای مدتی از رانندگی محروم شود و درصورت تکرار تخلف، زندان و محرومیت همیشگی از رانندگی در انتظار وی باشد، تا جان دیگران را به خطر نیندازد!
سومین مشکلی که در پیاده روهای آزادشهر خودنمایی می کند، هم سطح نبودن مسیر آنهاست. این اختلاف سطح‌ها در برخی از مسیرهای بگونه‌ای است که انسان را یاد امواج دیجیتال سینوسی می اندازد. معضلی که توان زیادی را از معلولان و مادران شیرده می گیرد.
در زیر چند نمونه از این ناهمواری‌ها در یکی از خیابانهای اصلی شهر به تصویر کشیده شده است.
مشکل بعدی پیاده‌روها در آزادشهر، خرابی و تنگ بودن برخی از نقاط آن است.اگر در پیاده‌روهای خیابانهای آزادشهر قدم بزنید، به نقاطی خواهید رسید که پیاده رو برای عبور یک نفر هم کافی نیست و گاهی حضور یک ستون برق در وسط این پیاده‌رو تنگ، شما را مجبور به ورود به خیابان می کند.
گاهی نیز قدم گذاشتن شما بر روی موزاییکی، باعث می شود تا آبهای زیر آن لباس شما را کثیف کند.
در قسمتی از پیاده روها، شما با لوازم مغازه داران مواجه می شوید که پیاده رو را سد کرده است و در جایی دیگر، پارک خودرو در پیاده رو شما را مجبور به ورود به خیابان می کند.
آری پیاده رو گردی در آزادشهر، تبدیل ب ورزش پر تحرکی شده است که انسانهای سالم را از پا در می‌آورد، چه برسد به معلولین و مادران شیر ده!
در انتها از مسئولین شهرستان تقاضا داریم فکری به حال معلولین آزادشهری بکنند، زیرا با این شرایط، حق زندگی کردن را از آنها گرفته‌ایم.
امام علی (ع) می فرمایند: آنچه برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز مپسند.
انتهای پیام/
