نماینده خانواده‌های معدنچیان حادثه دیده معدن زمستان یورت آزادشهر گفت: ما هر سال سالگرد می گرفتیم، اما امسال بخاطر کرونا هزینه آن را صرف کمک مومنانه کردیم. راجع به وعده‌های مسئولین هم بگویم که همه‌ي وعده‌ها هیچی شد./ ما در آخر هم نفهمیدیم مقصر حادثه معدن چه کسی بود و علت حادثه چی بود.
به گزارش تیتر آزاد، در سومین سالگرد جان باختن ۴۳ معدنچی گلستانی در حادثه ریزش معدن زمستان یورت آزادشهر، خبرنگار ما گفتگویی تلفنی با خانم میردار، نماینده خانواده‌های معدنچیان حادثه دیده و همسر معدنچی جانباخته در حادثه معدن زمستان یورت آزادشهر داشت که محتوای آن به شرح زیر است.
خبرنگار: سلام. به سالگرد حادثه معدن نزدیک می شویم،از ۱۳ اردیبهشت چه تصویری در ذهن دارید؟
خانم میردار: سلام. ۱۳ اردیبهشت روزی است که امکان ندارد از ذهن ما بیرون برود و یا کم رنگ شود. با گذشت ۳ سال هنوز هم بچه‌ها افسردگی دارند و حالشان بد است. هنوز هم آن وقایع وحشتناک، استرس و هیجانش در ذهن ما هست.
ما هر سال سالگرد می گرفتیم، اما امسال بخاطر کرونا هزینه آن را صرف کمک مومنانه کردیم. راجع به وعده‌های مسئولین هم بگویم که همه‌ي وعده‌ها هیچی شد.
خبرنگار: مسئولان چه وعده‌هایی داده بودند که انجام نشد؟!
خانم میردار: اول از همه اینکه، قرار بود یک تندیسی در آزادشهر بنام معدنچیان درست شود ( فلکه معدنچی) و اینکه یکی از خیابانها بنام معدنچیان نام گذاری شود که خبری نشد.
در خصوص شهید اعلام کردن جان باختگان معدن، آقای ربیعی وزیر کار آن زمان در روستای وطن قول داد که هر تصمیمی را که برای خانواده‌های حادثه پلاسکو و سانچی گرفتند برای عزیزان ما هم در نظر بگیرند، اما خبری نشد. همانجا هم قول داد که دو ماه دیگر به وطن می آید، اما رفت و پشت سرش را هم نگاه نکرد. همه‌ی شماره‌هایی را که به ما داده بود، خاموش کرد و هیچ کدام را جواب نداد.
مسئولان قول دادند که دیدار با رهبری برای ما مهیا کنند که خبری نشد.
قرار شد که از هر خانواده یکی را سر کار ببرند که آن هم اصلا اتفاق نیفتاد. وعده‌ها خیلی زیاد بود، اما زمانی که اعصابم بهم میریزد، یادم نمی آید.
خبرنگار: در ماه‌های اول مسئولان زیادی به خانواده معدنچیان سر زدند، آیا از سال ۹۷ به بعد مسئولان به دیدار شما آمدند؟!
خانم میردار: اصلا، هیچ کس. حتی یک تسلیت هم نگفتند. الان سالگرد نزدیک است، اما کسی حرفی از معدنچیان نمی زند.
خبرنگار: تو دو سال گذشته مسئولان شهرستان آزادشهر و استان با شما دیدار نداشتند؟
خانم میردار: فرماندار جدید و مسئولان آزادشهر اصلا به سراغ ما نیامدند. مسئولان استان حتی بصورت تلفنی هم، احوال ما را جویا نشدند.
ما در آخر هم نفهمیدیم مقصر حادثه معدن چه کسی بود و علت حادثه چی بود. هیچ چیزی به ما نگفتند. پرونده حادثه را از آزادشهر بردند به دادگاه گرگان، به نظر شما ما چندتا زن می توانیم به گرگان رفت و آمد کنیم؟!
الان به ما می گویند که دادگاه تشکیل شده و مقصرین مشخص شده است. اگر مقصرین مشخص شدند، چه کسانی هستند؟! مگر یک طرف قضیه ما نبودیم، چرا هیچ کسی از خانواده‌ها را در دادگاه نخواستند تا در دادگاه حضور داشته باشند؟!
خبرنگار: یعنی شما به عنوان شاکی پرونده درخواست داشتید که در دادگاه حضور داشته باشید و مقصرین به شما اعلام شود؟
خانم میردار: بله
خبرنگار: آیا شما وکیل نداشتید؟!
خانم میردار: ما در ابتدا وکیل داشتیم، اما حرفهایی که دادگاه به خانواده‌ها زد، بخاطر یک کلمه‌ای که در قرارداد با وکیل بود، گفتند این وکیل قصد دارد پول شما را بالا بکشد و بیشتر خانواده‌ها رفتند انصراف دادند.
خودم شخصا با وکیل صحبت کردم، گفت، این کلمه یعنی من در راه خدا و رایگان این کار را برای شما انجام می دهم. با چند وکیل دیگر نیز صحبت کردم و قرارداد را نشان دادم، آنها هم گفتند، این یعنی وکیل رایگان پرونده شما را پذیرفته است.
بخاطر حرفهای زده شده، آنقدر خانواده‌ها رفتند و آمدند تا وکیل بنده خدا، خودش رفت و از وکالت ما انصراف داد.
من به شخصه از دادگاه آزادشهر خیلی اعصابم بهم میریزد، بخاطر حرفهایی که به خانواده‌ها میزدند. مدام داشتند کاری می‌کردند که این خانواده‌ها هیچ کاری انجام ندهند. همش می گفتند، این مربوط به دولت می شود و دولت خودش رسیدگی می کند و لازم نیست شما بیایید و بروید. می گفتند این قضیه خصوصی و شخصی نیست، یک مسئله‌ای است که دولت در حال پیگیری آن است.
خبرنگار: آیا از اوضاع معدن و معدنچیان خبر دارید؟
خانم میردار: برادر بنده در معدن کار می کند، اما فکر نکنم بخواهد مصاحبه کند.
خبرنگار: از وضعیت حقوق و ایمنی معدنچیان خبر دارید؟
خانم میردار: حقوقشان که ۲ ،۳ ماه عقب است، اما پرداخت می شود. در خصوص ایمنی معدن هم بنده خبری ندارم.
خبرنگار: حقوق خانواده جانباختگان مرتب پرداخت می شود؟
خانم میردار: سال اول یک میلیون ۸ هزار تومان حقوق به ما تعلق گرفت.پارسال شد یک میلیون ۵۰۰ هزار تومان، امسالم می گویند بیشتر شده، اما ما که هنوز ندیدم.
خبرنگار: یعنی همان حقوق کارگر ساده را به شما می دهند؟
خانم میردار: نه، اگر همان حقوق کارگر ساده را هم می داند، از این بیشتر می شد. کمترین مستمری به ما تعلق میگیرد.
خبرنگار: وعده مسئولین در خصوص مستمری و حقوق به شما چی بوده است؟
خانم میردار: هیچ قول خاصی ندادند. گفتند همین مستمری را برای ما برقرار می کنند. آن روزها که ۱۰ میلیون به ما دادند و نامه از تامین اجتماعی آوردند تا امضا بگیرند، همزمان با آن مدرک برقراری مستمری را در آن وضعیت بد روحی هم امضا گرفتند.
به نظر من حقوق کسانیکه در معدن کار می کنند و جزء مشاغل سخت است باید بیشتر از این باشد. الان به نظر شما می شود با یک و ۵۰۰ می شود زندگی را چرخاند.
دیه را هم بین پدر و مادر و ... تقسیم کردند و کمترین را به زن دادند. من وضعیتم جوری نیست که بتوانم کار کنم، به نظر شما من چجوری باید بچه‌ها را بزرگ کنم؟! کاری کردند که حادثه معدن از ذهنها خارج شود.
خبرنگار: به امید خدا درست می شود.
خانم میردار: از شما تشکر می کنم. خدا حافظ
* عکس خبر آرشیوی است.
انتهای پیام/
