رئیس سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری گرگان از برگزاری مراسم پیاده‌روی از شهرداری به سمت قدمگاه امام حسن عسگری(ع) این شهر خبر داد و گفت: به مناسبت گرامیداشت هفته فرهنگی قدمگاه امام حسن عسگری(ع) گرگان گلباران می‌شود.
به گزارش تیتر آزاد؛ کریم علمی صبح امروز در گفت و گو با خبرنگاران استان گلستان اظهارکرد: مراسم پیاده‌روی از شهرداری به سمت قدمگاه امام حسن عسگری (ع) به همراه گلباران قدمگاه امام حسن عسگری (ع) را خواهیم داشت و همچنین مراسم گلباران قدمگاه مطهر امام حسن عسگری (ع) را برگزار خواهیم کرد.
وی تصریح کرد: در مراسم پیاده‌روری که به سمت قدمگاه امام حسن عسگری (ع) شهرستان گرگان برگزار می‌شود در سه نقطه شهر ایستگاه صلواتی را خواهیم داشت.
رئیس سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری شهرستان گرگان از ارائه خدمات ویزیت رایگان در ایام هفته فرهنگی خبر داد و ابراز کرد: به مناسبت گرامیداشت هفته فرهنگی با مشارکت دستگاه‌های ذیربط ویزیت رایگان برای شهروندان گرگانی ارائه خواهد شد.
علمی خاطرنشان کرد: در روز 25 آذرماه جاری که مصادف با ولادت باسعادت امام حسن عسگری (ع) است مراسم نورافشانی در قدمگاه امام حسن عسگری (ع) واقع در سبزه‌مشهد شهرستان گرگان برگزار خواهد شد.
طی الارض امام حسن عسگری (ع) به گرگان
سوم ربیع الثانی سالروز ورود و سفر امام حسن عسگری (ع) به جرجان استان گلستان فعلی و متبرک شدن این شهر به قدوم نازنین حضرت است.
استان گلستان فعلی که در گذشته مشهور به جرجان و استرآباد بود دارای یک شناسنامه روشن و تاریخ پر فراز و نشیبی ست که در آن وقایع مهمی رخ داد که از جله آن می توان به طی الارض امام حسن عسکری به این سرزمین اشاره کرد.
بنا به گفته محدثین امام حسن عسکری آن زمان 23 سال سن داشتند.
(روز جمعه سوم ربیع الثانی سال 255 هجری)
ظاهرا اولین محدثی که داستان واقعی ورود امام را به گرگان نقل کرده قطب الدین راوندی از محدثین قرن 6 بود که در کتاب ( الخرائج و الجرائج) آورده است . بعدها محدثین دیگر از جمله علامه مجلسی در بحار الانوا، فخرالدین اردبیلی در «کشف الغمه فی معرفه الائمه»، شیخ عباس قمی در منتهی الامال، محمد شریف رازی در کرامات الصالحین و . . .
راوندی به سند خود نقل کرده است که جعفر بن شریف جرجانی می‌گوید:
سالی عازم حج شدم و در «سامرّا» نزد امام عسکری (ع) رسیدم. شیعیان، مال زیادی را توسط من برای آن حضرت فرستاده بودند. خواستم از حضرت بپرسم که آنها را به چه کسی بدهم؟ اما پیش از این که چیزی بگویم، فرمود: آنچه با خود آورده‌ای به مبارک، خادم من بده!
من نیز چنان کردم. سپس گفتم: در گرگان شیعیانت به شما سلام می‌رسانند. فرمود: آیا بعد از اتمام مناسک حجّ به آنجا بر می‌گردی؟
گفتم: آری. فرمود: تو بعد از 170 روز، به گرگان می‌رسی. و در آغاز روز جمعه، سه روز گذشته از ماه ربیع الآخر، به آنجا وارد می‌شوی. به آنها بگو که من نیز پایان همان روز، آنجا می‌آیم. برو که ره‌یافته‌ای! خدا تو را و آنچه با خودداری سالم نگه خواهد داشت. بر خانواده‌ات وارد می‌شوی و برای پسرت، شریف فرزندی به دنیا خواهد آمد، اسمش را صلت بن شریف بن جعفر بن شریف بگذار و خداوند او را بزرگ می‌گرداند و از دوستان ما خواهد شد.
گفتم: ای فرزند رسول خدا! ابراهیم بن اسماعیل جرجانی از شیعیان شما است و بین دوستانت بسیار کار خیر انجام داده و هر سال بیش از 100 هزار درهم از ثروت خود را به آنان می دهد.
فرمود: خدا به ابراهیم بن اسماعیل، به خاطر رفتارش با شیعیان ما پاداش دهد، گناهان او را بخشیده و فرزند سالمی به او روزی خواهد کرد که حق را می‌گوید، به او بگو که حسن بن علی گفت: نام پسرت را «احمد» بگذار.
آنگاه از پیش آن حضرت رفته و مناسک حج را انجام دادم. و خدا مرا سالم نگه داشت تا اینکه روز جمعه، از ماه ربیع الآخر، در ابتدای روز همچنان که امام عسگری (ع) فرموده بود، به گرگان رسیدم. دوستان و آشنایان برای تبریک به دیدارم آمدند. به آنها گفتم که امام حسن عسگری (ع) وعده داده است که تا پایان امروز اینجا بیاید، پس آماده شوید تا پرسش‌ها و حاجت‌های خود را از او بخواهید.
همین که نماز ظهر و عصر را خواندند، در خانه من گرد آمدند. به خدا سوگند! چیزی متوجه نشدیم جز اینکه امام آمد و وارد خانه شد. ابتدا او بر ما سلام کرد، آنگاه ما به استقبالش رفتیم و دستش را بوسیدیم.
سپس فرمود: من به جعفر بن شریف وعده داده بودم که آخر همین روز به اینجا بیایم. نماز ظهر و عصر را در سامرّا خواندم و به سوی شما آمدم تا تجدید عهد کنم و اکنون در میان شما هستم تا پرسش‌ها و حاجت‌های خود را مطرح سازید.
نخستین کسی که پرسش کرد، «نضر بن جابر» بود. او گفت: ای فرزند رسول خدا! چند ماه است که چشمان پسرم آسیب دیده است، از خدا بخواه تا بینایی را به او برگرداند.
حضرت فرمود: او را بیاور، پس دست مبارکش را به چشمان وی کشید، بینایی او به حالت اول برگشت، آنگاه مردم یکایک می‌آمدند و نیازهای خود را مطرح می‌کردند و حضرت نیز برای آنها دعا می‌کرد و نیازهایشان را برآورده می ساخت. سپس حضرت، همان روز به سامرّا برگشت./فارس
انتهای پیام/
