نگاه سیاسی به اقتصاد را باید بزرگترین دشمن اقتصاد موفق بدانیم این نباشد که اگر در دولت نهم گوجه برای یک هفته گران شد عزای عمومی بگیریم ولی حالا نسبت به گرانی و رکود بی تفاوت باشیم و یا منکر شویم و یا همه را به قبل ربط دهیم.
به گزارش تیترآزاد به نقل از گلستان ما ؛ سید نعیم نریمانی فعال سیاسی و اجتماعی و از فعالان ستاد روحانی نوشت: عملکرد اقتصادی دولت برای عموم مردم قابل پذیرش و مطلوب نیست ، امروز دست اندرکاران دولت روحانی توجهی به اقشار محروم و متوسط ندارند.
بیائیم وضعیت کارمندان دولت را مورد مطالعه قرار دهیم.می توانیم به وضعیت مطلوب و قابل رضایت کارمندان در دولت های نهم و دهم اشاره نمائیم در آن دولت ها خروجی رسیدگی به کارمندان گردش پول در بین بازاریان و نهایتا رونق نسبی صنایع بود اگرچه اشکالات اساسی هم در مسائل اقتصادی وجود داشت.
تیم اقتصادی دولت احمدی نژاد با شفافیت و صداقت پذیرفته بود اقتصاد ما وابسته به نفت است و در این اقتصاد افزایش سطح رفاه اقتصادی جامعه و بالاخص کارمندان را عامل رونق بازار می دانست خروجی این تفکر اقتصادی این بود که حقوق کارمندان در بعضی موارد در سال 3 الی4 بار افزایش پیدا می کرد .
البته منتقدین اقتصادی دولت قبل بر این باور بودند که افزایش حقوق کارمندان ریشه در افزایش تورم دارد و نمی تواند به معنای افزایش سطح رفاه پرسنل دولت و عموم جامعه باشد.
بنده منکر تورم مقطعی بالا در دولت احمدی نژاد نیستم اما خروجی افزایش حقوق کارمندان در زمان دولت های نهم و دهم با وجود تورم مقطعی که غالبا به دو سال آخر دولت دهم بر می گردد را تماما به نفع قشر متوسط و پائین جامعه می دانم.و این نگاه واقع بینانه و به دور از سیاه نمایی می باشد.
باید پذیرفت حدی از تورم از نظر علمای علم اقتصاد برای تحرک اقتصادی جامعه مفید می باشد .و این حد تورم در دولت های نهم و دهم به طور میانگین به چشم می خورد اگر چه در مقاطعی افراط در بعضی برنامه های اقتصادی احمدی نژاد وجود داشت.
اما در دولت روحانی متآسفانه نوعی از گروه سالاری در تیم مدیریتی دولت از همان ابتدا بوجود آمد و ریشه ی اقتصاد از دست سه گروه خارج نشد،عده ای که بصورت افراطی امید بر سراب مذاکرات با مستکبرین بستند و از مفاد راهگشای اقتصاد مقاومتی غفلت کردند که بنده افتضاح اقتصادی پیش آمده در پایان عمر دولت یازدهم را عمدتا متوجه این مورد می دانم.
دسته ی دوم افرادی درد قشر متوسط و ضعیف در ذهنشان جایگاهی ندارند.من اینها را ژنرال های اشراف و اشراف سالار می دانم.
دسته ی سوم بازنشستگانی که به ناحق جای جوان دارای انگیزه را غصب کردند و انگیزه و توانی برای توسعه ی اقتصادی ندارند.
خروجی عملکرد ناصواب هر سه دسته ی مزبور ایجاد رکود اقتصادی در دولت فعلی می باشد اگر چه این رکود را کاهش تورم و مایه ی افتخار دولت می دانند.
مبتدیان اقتصاد نیز می فهمند رکود اقتصادی کاهش تورم را به ارمغان می آورد ولی این را امری درد آور در اقتصاد می دانند.که بوی فقر و فلاکت عموم جامعه را می دهد.
عموم جامعه در درمان دندان درد کودک خود مانده اند و بحث از اختلاس های چند هزار میلیاردی در دولت فعلی می شود.کمترین مشکل موجود هم به احمدی نژاد و یا دولت احمدی نژاد حواله داده می شود و من خدا را شکر می کنم که احمدی نژاد وجود دارد و الا مشکلات را از چشم خورز و خان برره می دیدند.
من کمترین عقیده ای به رفتار های نامتعارف احمدی نژاد ندارم لکن خود را ملزم به رعایت تقوی سیاسی که میل ولی امر مسلمین امام خامنه ای می دانم.و پیروی همین تقوی از سیاه نمایی دولت قبل که خواست رهبری عظیم الشان می باشد پرهیز می کنم.
اگر چه می دانم اهل خدعه به فور مرا متهم به حمایت از احمدی نژاد می کنند و کمترین اعتنایی به محتوای مطلب بنده نمی کنند.
بیائیم مسائل رفاهی عموم مردم را در نظر بگیریم آیا وضعیت نهادهای خدماتی به مردم در شآن دولت اسلامی می باشد بیمارستانهای ما در شعار طرح تحول سلامت مظلوم واقع شدند و هم چنین مردم من به کلی این طرح را زیر سوال نمی برم ولی وقتی خبر دریافت نجومی یک پزشک در شهرستانی را می خوانم راجع به اسم طرح سلامت دچار تشکیک می شوم.
طرحی بنام مردم و بکام ... نگاه سیاسی به اقتصاد را باید بزرگترین دشمن اقتصاد موفق بدانیم این نباشد که اگر در دولت نهم گوجه برای یک هفته گران شد عزای عمومی بگیریم ولی حالا نسبت به گرانی و رکود بی تفاوت باشیم و یا منکر شویم و یا همه را به قبل ربط دهیم.
من تعجب می کنم از رئیس جمهور که چرا نسبت به این مسائل حساس نیست؟چرا خانه تکانی در دولت نمی کند؟چرا ژنرال های پیر را دور نمیریزد؟ چرا به جوانان میدان اساسی نمی دهد؟چرا کانال و مجرای تحلیل های خود را تغییر نمی دهد؟
چرا در متن جامعه نمیآید تا درد مردم را بشنود و تفاوت بین تحلیل فلان اشراف با درد مردم را درک نمی کند؟در نهایت از خدای سبحان می خواهم رفتار پر عیب و بی کفایتی چون بنده به پای اسلام و انقلاب و رهبری نوشته نشود تا خدایی نکرده به اسلام و رهبری خیانت نکرده باشم.
انتهای پیام/
ش
