با تأملی بر بدعهدی‌های شرکت نفتی توتال در گذشته ، بار دیگر این واقعیت به اثبات می رسد که باید در حوزه مراودات اقتصادی بین المللی، با هوشمندی هر چه بیشتر عمل کرد و از خوشبینی و ساده اندیشی اجتناب شود.
به گزارش تیتر آزاد به نقل از خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از دستاوردهای مطروحه از سوی مسئولان دولتی در دوران پسابرجام، به رغبت شرکت های برند جهانی برای سرمایه گذاری در ایران معطوف می شود.
18 آبان سال جاری، شرکت توتال (علیرغم هشدارهای بسیار کارشناسان و دلسوزان داخلی) توافقی را با مسئولان ذیربط ایرانی برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی به امضا رساند.
سرمایه‌گذاری قریب به 5 میلیارد دلار، انتقال دانش فنی به داخل کشور برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی، بخشی از تعهدات شرکت مذکور در قبال طرف ایرانی به شمار می رفت، تعهداتی که به اعتقاد برخی کارشناسان با آمدن ترامپ تضمینی برای حصول آن ها وجود ندارد و به عبارتی احتمال شکنندگی آن دور از ذهن به نظر نمی رسد.
*جا زدن شرکت های غربی با تَشَرِ آمریکایی ها
منوچهر مصطفوی، کارشناس ارشد اقتصاد، در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی با اشاره به لزوم توجه به ظرفیت‌ها و توانمندی های داخلی در عرصه اقتصادی، اظهار داشت:متأسفانه شرکت توتال سابقه نیکی از خود به جای نگذاشته و تأمل برانگیز است در شرایطی که این شرکت از پیشینه درخشانی در عمل به تعهدات خویش (حداقل در مورد ایران) برخوردار نیست، برخی مسئولان با خوشبینی تلاش می کنند باب همکاری با این شرکت را باز نمایند.
وی افزود: یکی از بندهای توافقِ میان توتال با ایران، به بی توجهی به فشارهای آمریکا معطوف می شد که عملاً با روی کار آمدن ترامپ و تَشَرِ رئیس جمهور آمریکا، زمزمه‌هایی مبنی بر احتمال به فراموشی سپرده شدن تعهدات مطرح شده به گوش می رسد و بر اساس گزارشات منتشر شده در برخی جراید و رسانه ها، شرکت توتال در اقدامی تأمل بر انگیز عنوان نموده تا تابستان سال آینده منتظر تصمیم دولت آمریکا در مورد تمدید تحریم‌ها خواهد ماند که البته بعد از مدتی این موضوع با برخی تکذیب های تلویحی همراه شد.
مصطفوی گفت: به هر ترتیب شوق و اقبال برای همکاری با شرکت توتال در زمینه توسعه فاز پارس جنوبی در شرایطی نمود و بروز پیدا کرده که بسیاری از شرکت های داخلی برای ورود و همکاری در عرصه مذکور اعلام آمادگی کرده اند.
کارشناس ارشد رشته اقتصاد عنوان کرد: البته ظرافت‌های دیپلماسی ایجاب می‌کند تا در مواقعی با عقد قرار داد با شرکت های خارجی، زمینه و بستر لازم را برای توسعه اقتصادی در ابعاد و عرصه های دیگر فراهم نمود.
وی افزود: آنچه که باید در این ساز و کار مد نظر قرار گیرد به ضمانت‌های اجرایی و پیشینه طرف مقابل در عمل به تعهدات خود معطوف می شود و به نظر بنده آزمودن شرکت و مجموعه ای که پیش از این کارنامه و عملکرد خوب و مطلوبی در انجام تعهدات نداشته، خطا است.
* تاملی بر سوابق مخدوش توتال در ایران
فرشید مومن زاده، کارشناس حوزه اقتصادی و یکی از فعالان حوزه سرمایه گذاری در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی در تشریح سوابق ناخوشایند و مخدوش این شرکت فرانسوی در ایران گفت: با نگاهی اجمالی بر کارنامه عملکرد شرکت مذکور در سال 90 و رها ساختن صنعت نفت و گاز ایران و واگذاری اطلاعات پارس جنوبی به قطری‌ها و ایجاد بستری برای مبدل ساختن این شکور عربی به عنوان رقیبی جدی برای ایران در بازار ال،ان،جی جهان نمونه‌ای از بدعهدی‌های شرکت مذکور به شمار می رود که پیش از این نیز در قالب گزارشاتی از سوی جراید به آن اشاره شده است.
وی افزود: با چنین پیشینه و سابقه ناخوشایندی انتظار می رود، مسئولان ذیربط از مذاکره و مفاهمه با شرکت توتال پرهیز کنند.
کارشناس حوزه اقتصادی گفت: البته مسئولان ارشد وزارت نفت عنوان داشته اند که قرارداد نهایی با توتال ظرف دو ماه آینده به امضا خواهد رسید اما منطق حکم می کند تا پیگیری ها برای همکاری با توتال بصورتی محتاطانه و با وسواسی بسیار ادامه یابد و به اعتقاد بنده می طلبد با کسب تجربه از سوابق نه چندان مطلوب مجموعه اشاره شده در عمل به تعهدات خویش، از تکرار مجدد چنین عهد شکنی هایی از سوی شرکت های این‌چنینی جلوگیری کنند که تحقق این امر با عدم همکاری با شرکت هایی همچون توتال، قابل حصول خواهد بود.
*به شرکت های داخلی اعتماد شود
مهدی صانعی، یکی از کارشناسان عرصه پتروشیمی، در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد و انرژی با اشاره به برخی کم کاری ها از سوی شرکت توتال در ایران گفت: با در نظر گرفتن میزان پیشرفت و خروجی و بازدهی توتال در کشورهای همجوار حاشیه خلیج فارس همچون قطر به این واقعیت پی می بریم که شرکت مذکور آنچنان که باید در انجام و عمل به تعهدات منعقد شده، حساسیت و دقت نظر کافی نشان نمی دهد که به نظر بنده این رویه نه بصورت سهوی، بلکه بصورتی عامدانه از سوی شرکت توتال ظهور و بروز پیدا می کند.
وی افزود: در شرایطی که بسیاری از شرکت‌های داخلی، آمادگی خویش را برای ایفای نقش در پارس جنوبی اعلام داشته اند، میل و رغبت برای همکاری با شرکت های خارجی که سابقه چندان خوبی از فعالیت در ایران نیز از آنها به جای نمانده (حداقل در ارتباط با تعدادی از شرکت ها)، تصمیمی غیر منطقی و نامعقول به نظر می رسد.
صانعی گفت: به نظر بنده، باید در رویه و رویکرد دستگاه‌های ذیربط در عقد قرار داد و تلاش برای همکاری های مشترک با شرکت های خارجی همچون توتال، تجدید نظری اساسی شود و قطعا هر آنچه به ظرفیت های داخلی تکیه شود و به شعار ما می تونیم باور عمیق تری پیدا کنیم به موفقیت های ارزنده تری نیز دست خواهیم یافت.
وی در خاتمه یادآور شد: همکاری مشترک با شرکت های خارجی نفی و نهی نمی شود، اما باید به مؤلفه حائز اهمیت مسئولیت پذیری در انجام تعهدات و سابقه شرکت های فعال خارجی بیش از پیش توجه شود.
انتهای پیام/
