ستاد های امر به معروف و نهی از منکر فعالیت های خود را از استان ها و شهر ها به محلات و مناطق مورد تهاجم فرهنگی قرار داده برسانند و از این حالت غیر منفعل و ابلاغی خارج شوند .
به گزارش تیتر آزاد به نقل از گلستان ما ؛ ولتکن منکم امه یدعون الی الخیر و یامرون المعروف و ینهون عن المنکر <<باید از میان مردم امر به معروف و نهی از منکر کنند>>
در اهمیت امر به معروف و نهی از منکر همین بس که تاریخ چنین موضوعی همراه با خلقت بشریت بوده و دلیل وجود چنین فرضی نیز نیاز نفس آدمی است و امر به معروف و نهی از منکر از ازل تا ابد همراه نفس آدمی خواهد بود چرا که دشمنان نفس و انسانیت تا ابد از انسان جدا نخواهدشد.
اما اگر بخواهیم به صورت اجمالی به مواردی که امر به معروف و نهی از منکر از جامعه جدا و توسط مردم فراموش شده که باعث اولین شکست انسان در مقابل دشمن همیشگی خود شد، می توان در ابتدای تاریخ به توجه نکردن انسان در نزدیک شدن به درخت ممنوعه اشاره کرد.
امر به معروف و نهی از منکر در زمان های مختلف و با درجه بندی های متفاوت توسط حکومت ها و مردم دستاویز قرار گرفته که در بیشتر مواقع ترک این فریضه ی الهی موجب سقوط حکومت های جور و استبداد و انحطاط اقوام گوناگون شده است.
اگر بخواهیم به دلایل اصلی چنین سخنی بپردازیم مهم ترین آن اجرا نکردن امر به معروف و نهی از منکر به شیوه ای که در دین و مذهب و توسط پیامبران و امامان عرضه شده ، می باشد و اگر چنین اتفاقی رخ نمی داد تاکنون و در زمان حاضر ستمگران و کافران و لیبرال ها مدعیان اصلی سلطه بر عالم امکان نبوده اند.
اما قومی که به نحو های مختلف این واجب انسانی و دینی را فراموش کرد و مسیر انحطاط را به سرعت پیش گرفت بنی اسرائیل بود که حتی با وجود بعثت پیامبران اولی العزم نتوانستند این واجب انسانی را عمل کنند و این رفتار بنی اسرائیل باعث از بین رفتن قوم خود شد.
چرا امر به معروف و نهی از منکر واجب انسانی است؟
همانطور که به صورت اجمالی به مصادیق ترک امر به معروف و نهی از منکر در زمان های مختلف اشاره شد تاکنون مطالب امر به معروف و نهی از منکر از لسان پیامبرانی غیر از اسلام بیان شده است و این نیز خود برهانی مستدل و قوی است مبنی بر این که قبل از این که خداوند برخی از فرضیات را برانسان و اسلام واجب کند این موضوع بر تمامی عالم واجب بوده است وتمامی قوم ها و حکومت ها با انجام دادن این واجب الهی می توانند در رسیدن جامعه خود به مدینه فاضله کمک کنند.
پیامبر گرامی اسلام می فرماید : " هرگاه مردم امر به معروف و نهی از منکر نکنند و از نیکان خاندان من پیروی نکنند خداوند دشمنانشان را برآنان مسلط می کند و دعایشان را مستجاب نخواهد کرد".
به جرات می توان گفت در دین اسلام و مکتب شیعه این فریضه ی الهی از جدی ترین واجبات الهی است و در تمام طول تاریخ اسلام این واجب به هیچ وجه از بین نرفته است اما جدی نگرفتن آن در برخی زمان ها و در برخی از حکومت ها خسارات زیاد و جبران ناپذیری به اسلام وارد کرده است.
در زمان های پیامبر گرامی اسلام(ص) و حضرت علی(ع) یکی از فرائضی که مورد تاکید این بزرگواران قرار می گرفت و مملکت های اسلامی در این زمان ها با مشکلاتی از حیث فراموشی امر به معروف و نهی از منکر توسط مردم و یا حکومت مواجه نشدند چرا که در این دوران یکی از نحوه های امربه معروف و نهی از منکر یعنی مدیریت بخشی از آن توسط حکومت به خوبی به اجرا درآمده است.
یکی از جوامعی که اسلام در مدت کوتاهی در توسعه همه جانبه آن نقش بسزایی داشت و حتی تاکنون در بخشی از آن پژواکی از از اسلام به گوش می رسد و شاید از آن بتوان به عنوان بزرگ ترین شکست حکومت های اسلامی در مقابل دشمن های همیشگی خود دانست سقوط و انحطاط اندلس است .
سرزمینی در قلب اروپا که سال های متمادین برای فتح آن تلاش شد و اسلام نیز پس از فتح این سرزمین در حال گسترش وسیع در قلب اروپا بود که ناگهان با حملات و استحاله ی فرهنگی در این سرزمین و فراموشی امر به معروف و نهی از منکر توسط حکومت های حاکم و مردم در این سرزمین اسلام و مسلمانان شکستی را که شاید تا سال ها و قرن های دیگر قادر به جبران آن نخواهند بود خوردندو این سرزمین را از هویت اصلی خود یعنی اسلام دور کردند.
پس تاکنون می توان به این نتیجه رسید که که فراموشی این واجب الهی حتی می تواند یک ملت و جامعه را از هویت اصلی خود دور کند و هویت های جعلی و دروغین وارد این سرزمین خواهند شد و تغییر فرهنگی اجباری را حتی به متدینین جامعه القا خواهد کرد.
امر به معروف و نهی از منکر در حکومت های طاغوتی ایران:
پس از به حکومت رسیدن خاندان قاجار که تنها در مدت زمان کوتاهی مراجه عظام شیعه در آن نقش عمده ای را ایفا می کردند مدیریت بخشی از این فریضه ی الهی توسط حکومت به فراموشی محض سپرده شد و این فریضه توسط خود مردم و بزرگان جامعه اداره می شد و بالحق اگر این موضوع نیز به فراموشی سپرده می شد ایران قطعا با چالش های جدی تری مواجه می شد.
اما با گذشت زمان و نزدیک شدن به ظهور حکومت های ظالم و ظهور منورالفکران غرب زده در بطن جامعه متدین این واجب دینی علاوه بر حکومت در بخش هایی از جامعه نیز به فراموشی سپرده شد.
فراموشی این فریضه ی الهی توسط مردم باعث فراموشی بخشی از حجاب و عفت و امور دیگر زنان در جامعه شد اما با به قدرت رسیدن رضا پهلوی که سعی بر اقتباس ایران از حکومت ترکیه را داشت این واجب شرعی به صورت کامل توسط حکومت به فراموشی سپرده شدو با قطعیت می توان ادعا کرد اگر مردم دینمدار در جریان قیام گوهرشاد حضور فعالی نداشتند اصلا بعید نبود با وجود چنین حکومتی سرنوشت ایران به حکومت ترکیه و حتی اندلس تبدیل نمی شد.
امربه معروف و انقلاب اسلامی ایران:
با ظهور امام خمینی(ره) و بوجود امدن پدیده ای بنام انقلاب اسلامی که اساس و مبنای آن بر اساس عدالتخواهی و امر به معروف و نهی از منکر شکل گرفته حکومت نقش خود را با ایجاد نهاد ها و ارشاد مردم و وضع قوانینی پیرامون چنین موضوعی به خوبی به حالت اجرایی در آورد نقشی که بعد از پیامبر و حضرت علی با دوری ائمه اطهار از حکومت ها از آن به عنوان برگ برنده ی گمشده ی حکومت های اسلامی یاد می شود.
امر به معروف در دولت های مختلف:
با شروع جنگ تحمیلی و با وجود هجمه های مختلف علیه نظام اسلامی امر به معروف و نهی از منکر با هدایت نیرو های انقلابی و فرزندان خمینی روزهای خوبی را می گذراند ، روزهایی که یادآور سالهای دفاع مقدس و ارزشهایی چون فداکاری و ایثار بود ، و بخش حکومتی این فریضه به خوبی و با کمک مردم غیور در حال مدیریت بود.
پس از پایان جنگ تحمیلی و سپردن بخش عمده ای از اجرای این فریضه توسط دولت ها در مدت های مختلف و درجه بندی های مختلف این فریضه دچار ضعف و شدت عمده ای شد برای مثال در دولت سازندگی به دلیل همزمانی شروع این دولت با پایان جنگ تحمیلی این دولت بیش تر بودجه ی خود را صرف هزینه های عمرانی برای بازسازی ایران کرد و شاید به توان گفت بخش فرهنگی و انجام چنین فرائض دینی توسط این دولت شد که چنین عملی دروازه های شبیخون فرهنگی را بر هجمه های دشمن نیمه باز کرد به طوری که سخنان حضرت آقا در خصوص شبیخون فرهنگی از این دوران آغاز شد.
امر به معروف و نهی از منکر در دولت دوم خرداد:
پس از گذشت چند سال از پایان جنگ تحمیلی و تلاش های دولت سازندگی در بازسازی عمرانی کشور مردم ایران دلخوش به ظهور دولتی با پشتکار در زمینه های دینی و فرهنگی بودند که خاتمی نیز با شعاری در همین مضامین پا به عرصه انتخابات گذاشت و توانست در این عرصه به موفقیت برسد .
اما شاید بتوان گفت متاسفانه پس از گذشت چند سال فعالیت های سازمان های مردم نهاد در این زمینه و فعالیت های حکومتی رنگ و روی خود را از دست داد و تعریف نادرستی از ازادی در عقاید و سبک زندگی توسط اندیشمندان غرب زده به مردم و جوانان القا شد که آثار آن تا سال های متمادین در ذهن جوانان ما خواهد ماند .
اگر در همان سال ها قوانین امر به معروف و نهی از منکر توسط مجلس شورای اسلامی مورد باز بینی قرار می گرفت و نها دهای حکومتی بیشتری با استعانت از مردم به چنین فعالیت هایی می پرداختند شاید لازم نبود در دولت بعد در مدت کوتاهی برای اجرای صحیح امر به معروف و نهی از منکر دست به دامان نیروهای نظامی می شدیم.
امر به معروف و نهی از منکر در دولت های نهم و دهم:
مهم ترین چالشی که دولت نهم در پایان عمر خود مواجه بود اعتراض مردم نسبت به اجرای صحیح امر به معروف و نهی از منکر بود اما به عقیده ی عده ای شاید تنها راه برای جلوگیری از استحاله ی فرهنگی و تهاجمات مذهبی در حوادث تلخی چون فتنه ی 88 استفاده از روش نظامی بود که گاهی نیز مورد تقدیر برخی از بزرگان قرار می گرفت چرا که اگر از چنین روش هایی در فتنه ی 88 استفاده نمی شد قطعا دشمن برای پلان های دیگر خود را آماده می کرد.
اما در عصر حاضر و سال های پس از انقلاب نیز مردم در9دی ماه باز هم نشان دادند که مهم ترین و عمده ترین نقش را در کمک به دولت ها برای اجرای امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از عقاید را خود مردم دارند و مهر تاییدی برآیات قران که می فرماید جامعه ای تغییر نمی کند مگر این که خود مردم بخواهند، زدند.
اما راهی که می توان در سال های جاری و آتی آن را برای احیای این فریضه ی مهم و واجب الهی در جمهوری اسلامی ایران است این است که ستاد های امر به معروف و نهی از منکر فعالیت های خود را از استان ها و شهر ها به محلات و مناطق مورد تهاجم فرهنگی قرار داده برسانند و از این حالت غیر منفعل و ابلاغی خارج شوند
2.دفاع از گروه های جهادی و تعیین بودجه های معین از نهاد های مختلف برای چنین گروه هایی که به صورت مردم محور اداره می شود چرا که اگر چنین عملی توسط خود مردم اداره شود تاثیر بسزایی خواهد داشت
3.افزایش و پررنگ کردن مدیریت بخشی از این فریضه توسط حکومت در جامعه نسبت به وجود لزوم مدیریت آن توسط حکومت و وجود موازی کاری در رفتار حکومت و مردم
4.بازبینی در قوانین امر به معروف و نهی از منکر و دفاع مطلق و تمام قد از افرادی که به شکل صحیح نسبت به رفتار های هنجارشکن در جامعه واکنش های سریع و صحیح از خود نشان می دهند.
5. برگزاری همایش ها و نمایشگاه های گسترده در دانشگاه ها و مراکز آموزشی و ارزشی کشور برای جلوگیری از فراموشی این فریضه در بین قشر نخبه جامعه
نویسنده : هادی احمدی
انتهای پیام /
