در سایت ریاست جمهوری «انتقاد» آمده است نهَ «نقد» علاوه بر اینکه نقد و انتقاد نَه در لغت و نَه در عرف به معنای پرسش نیامده است بلکه به معنای آشکار کردن عیوب و محاسن است.
به گزارش تیتر آزاد به نقل از گلستان ما، آیت الله سید حبیب الله قدمی در واکنش به نظرات مطرح شده از سوی آیت الله محسن غرویان درباره سخنان رئیس‌جمهوری در زمینه انتقاد به معصومین(ع)، در نامه ای به وی نوشت:
بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحیمِ
جناب آقای محسن غرویان سلام علیکم
در تاریخ 96/10/25 مطلبی از شما در حمایت از آقای روحانی منتشر شده است و در بخشی از آن از قول شما نقل شده است که «نقد به معنای پرسشگری است و مراد آقای روحانی این است که از معصومین هم می‌شود پرسید و این نیست که هر چه معصوم بگوید مردم بگویند سمعا و طاعتا».
جناب آقای غرویان توجه شما را موارد ذیل جلب می‌کنم:
1- در سایت ریاست جمهوری «انتقاد» آمده است نهَ «نقد» علاوه بر این که نقد و انتقاد نَه در لغت و نَه در عرف به معنای پرسش نیامده است، بلکه به معنای آشکار کردن عیوب و محاسن است.
2- آقای رئیس جمهور در ابتدای کلامش گفت: «هیچ استثنایی در کشور بر این انتقاد کردن وجود ندارد و در کشور معصوم نداریم. ضمن اینکه پیامبر اسلام(ص) به مردم اجازه انتقاد می‌دادند». کاملا روشن است که بخش اول کلامش قرینه ای است بر این که منظورشان از انتقاد پرسش نیست؟!
3- قرآن کریم در مورد حق پرسش بلکه وظیفۀ پرسش به هنگام جهل و نادانی می‌فرماید: «فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون» یعنی: اگر نمىدانيد از دانايان بپرسید (انبیاء7) امّا کجا فرموده است: انتقاد کنید؟!
4- پرسش، تدبر در آیات الهی و عدم پذیرش کورکورانۀ آیات الهی وظیفه‌ای قطعی برای هر مسلمان است (فرقان/74 و صاد/29) امّا این پرسش‌ها برای پذیرش یا عدم پذیرش نیست و برای نقد و انتقاد نیست بلکه پرسش برای فهم است. خدای مهربان در مقام توصیف مؤمن می‌فرماید: «فقط كسانى به آيات ما ايمان می آورند كه وقتى به وسيله آن آيات به آنان تذكر داده شود، سجده كنان به رو در می افتند (سجده/15).
5- لزوم جملۀ «سمعا و طاعتا» در مورد آیات الهی چیزی است که برای هیچ مسلمانی قابل انکار نیست؛ زیرا قرآن کریم می‌فرماید: «پيامبر به آنچه از پروردگارش به او نازل شده ايمان آورده و مؤمنان همگى به خدا و فرشتگان و كتاب ها و پيامبرانش ايمان آورده اند [گفتند:] ما ميان هيچ يک از پيامبران او فرق نمی گذاريم و گفتند: شنيديم و اطاعت كرديم، پروردگارا! (بقره/285).
6- خدای مهربان در مقام تقبیح برخی از یهودیان که روحیه سمعا و طاعتا نداشتند، می‌فرماید: و اگر آنان می گفتند: «سمعنا و أطعنا» یعنی: شنيديم و اطاعت كرديم... قطعاً براى آنان بهتر و درستتر بود، ولى خدا آنان را به سبب كفرشان لعنت كرده، پس جز عده اندكى ايمان نمی آورند. (نساء46)
7- همچنان که لزوم پذیرش آیات الهی امری مسلم است، لزوم پذیرش سخنان پیامبر(ص) و بیان «سمعا و طاعتا» در مورد فرمایشات حضرت رسول اکرم(ص) نیز امری مسلم است. قرآن کریم می‌فرماید: «آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهى كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد؛ زيرا خدا سخت كيفر است. (حشر/7) و نیز در سورۀ نساء می‌فرماید: «هر كه از پيامبر اطاعت كند، در حقيقت از خدا اطاعت كرده و هر كه روى برتابد [حسابش با ماست.] (80).
8- در مورد لزوم گفتن «سمعا و طاعتا» در مقابل سخنان معصومین که شما آن را انکار کرده اید کافی است به صحیفۀ سجادیه مراجعه کنید. امام سجاد (ع) در دعاء سی و چهارم صحيفۀ سجاديه بعد از درود بر حضرت محمد (ص) و عترت منتخب آن حضرت می‌فرماید: «و اجعَلنا لَهُمْ سَامعِينَ وَ مُطيعينَ كما أمَرتَ» یعنی: ما را سامع و مطیع آنها قرار بده همچنانکه خود فرمان دادی. در دعای چهل و هفتم نیز آمده است: «وَ اجعَلنا لَه سامِعینَ مُطیعینَ و فِی رضاهُ ساعینَ».
آری! بر شخص بی غرض و بی مرض و آگاه به متون دینی کاملا روشن است که گفتن «سمعا و طاعتا» به خدا و پیامبر (ص) و معصومین (ع) هیچ تفاوتی ندارد و تفکیک بین آنها اگر چه بر اساس بعضی از فرق جایز است ولی قطعا در مذهب شیعه اثناعشری جایز نیست.
و السلام
انتهای پیام/
