«آفتاب برجام» در گونی! و فاجعهای به نام «ارز مجازی گرام» از جمله مطالبی است که در خاصهخوانی امروز فارس به آنها پرداختهایم.
مجله فارسپلاس: رسانههای اصولگرا و اصلاحطلب کشور در سرمقالههای خود، خوانشهای مختلفی را از اوضاع روز کشور ارائه میکنند.
آنچه که در ادامه میخوانید گشت و گذار روزانه فارس در لابهلای این تحلیلها در روز سهشنبه (97/2/4) و نقل آنها برای شماست:
***
(روزنامههای اصولگرا)
«آفتاب برجام» در گونی!
کیهان: این روزنامه در سرمقاله خود به قلم حسین شمسیان با اشاره به صحبتهای اخیر رئیسجمهور روحانی مبنی بر اینکه دولت در 4 سال گذشته ارز را با گونی توزیع میکرده است، نوشت: این اقرار صریح درباره سرنوشت مهمترین دستاورد برجام از زبان شخص رئیسجمهور است و جای کمترین تردیدی باقی نمیگذارد که از آن «آفتاب تابان» به سیستم گونی رسیدیم!
او میافزاید: اگر کسی بازهم تردید دارد، خوب است به افزایش حدود 70 درصدی قیمت دلار، قبل و بعد از برجام نگاه کند تا بداند دستاورد چیست و به چه بهای گزافی به دست آمده است!
شمسیان تصریح میکند: حالا به راز مطالبه و گلایه جدید رئیسجمهور از مقامات دولتی پی میبریم. رئیسجمهور همان انتظار 5 سال قبل را از زیر مجموعه خودش دارد و میپرسد: «چرا روزه سکوت گرفتهاید»!!؟
اما راستش را بخواهید اینها هم از آبرو و حیثیتشان میترسند! واقعا باید از کدام دستاورد دولت دفاع کرد و تمامقد پای آن ایستاد!؟[1]
فاجعهای به نام «ارز مجازی گرام»
صبح نو: این روزنامه در سرمقاله خود به تصمیم مدیران تلگرام برای ایجاد ارز مجازی موسوم به گرام، پرداخته و نوشته است: سیاست رسانهای آگاهسازی مردم نسبت به عواقب استفاده و فراگیر شدن یک پیامرسان با تدبیری هوشمندانه از ساحت امنیتی-سیاسی به اقتصادی-اجتماعی تغییر کرد و توانست انرژی پر قدرتی را برای ازجاکندگی اعضای این پیامرسان بهوجود آورد. عمق فاجعه اجرایی شدن «ارز مجازی گرام» آنجاست که به نابودی اقتصاد ملی منجر شده و آحاد شهروندان را درگیر مشکلی نظیر شبکههای هرمی یا مؤسسات مالی خواهد کرد، آن هم در جایی که تعداد افراد دچار مشکل از هزاران نفر به میلیونها ارتقا یافته و ضمناً کاملاً خارج از حکمرانی است و به هیچوجه امکان اعمال قانون یا اراده در قبال آن وجود ندارد. توفیق موقت ایجادشده در انتقال سواد رسانهای متناسب به مخاطبان از دوسو میتواند مورد تهدید قرار گیرد: تعلل و تردید پارهای از بخشهای حاکمیت در پروژه شکستن انحصار خارجی از جهتی و ناتوانی پیامرسانهای جدید بومی برای جایگزین و بدیلسازی.
صبح نو میافزاید: معمولاً این تهدیدها، سیاسی و فنی عنوان میشود اما به نظر میرسد که گروههای ذینفوذی در این میان اعمال فشار میکنند که منافع مالی خود را در معرض خطر میبینند؛ این فشارها دربرگیرنده ابعاد رسانهای و سیاسی و حتی حملات سایبری و هک است. دست کم گرفتن اثرگذاری این گروههای فشار در فرایند تصمیمسازی و تصمیمگیری، آفت وضعیت کنونی است که با اتکا به نمایش تمسخرآمیز مقابله با سیاستهای دولت روسیه در برابر این پیامرسان در اراده ملی برای شکستن انحصار اخلال ایجاد کند. تسریع در عملیاتیسازی هوشمندانه سیاستها حتماً میتواند باطلکننده چنین اقدامات مخربی باشد.[2]
بودجه سپاه چقدر است؟
رسالت: سرمقاله این روزنامه را غلامرضا انبارلویی و درباره سپاه پاسداران نوشته است.
در یادداشت او میخوانیم: «اگر سپاه نبود کشور هم نبود» ، کمتر از 3 دهه از این گفته امام راحل در توصیف این بازوی قدرتمند نظام جمهوری اسلامی نمیگذرد که گویی برخی از دوستان داخلی آن را فراموش کردهاند و همصدا با دشمنان خارجی هر از چندگاهی بغض فروخفته خود را بیرون میریزند و حسادت خود را در مورد پیشرفتهای کمی و کیفی آن نمی توانند پنهان کنند . پیروزیهای سپاه در عرصههای مختلف، بویژه نظامی اقتصادی و امنیتی و نقش آن در سازندگی و آبادانی دورافتادهترین نقاط کشور که هیچ پیمانکاری به لحاظ امنیت جرأت حضور و اجرای طرحهای عمرانی در آنجا را ندارد. سپاه را به موقعیتی رسانده که برخی از مسئولین البته از روی بیمهری با اذعان به توانمندی های آن، سپاه را دولت با تفنگ تشبیه و توصیف می کنند.
انبارلویی که متخصص بحث بودجه است در ادامه با عدد و رقم و معادله، اثبات میکند که میزان بودجه سپاه از کل بودجه عمومی دولت در سال 97 تنها «7 درصد» است.
او سپس تصریح میکند: خداوکیلی ایجاد امنیت و آرامش داخلی و سرکوب دشمنان خارجی در آن سوی مرزها آن هم با هزینهای معادل 7 درصد بودجه عمومی یا 2.51 درصد بودجه کل کشور نامی جز کارآمدی و کارایی 100 درصدی در یک دستگاه اجرایی دارد؟
در ادامه سرمقاله رسالت همچنین میخوانیم: رمز حمله به حشدالشعبی در عراق و سوریه و بسیج در ایران و حمله به سپاه توسط دشمنان داخلی و خارجی را باید در همین هزینه کم و فایده بالا و کارایی و کارآمدی دید که چگونه دشمنان ما به هزینهکرد میلیاردها دلار نمیتوانند اثربخشی لازمی را که سپاه با هزینهکردی چنین نازل به دست می آورد آنها هم به دست آورند.[3]
رخداد مطلوب «تعدد دستگاههای اطلاعاتی»
جوان: این روزنامه در یادداشت روز خود بحثی به نام «منشور کارآمدسازی و صیانت از وزارت اطلاعات» را مورد اشاره قرار داده است.
محمدجواد اخوان در این باره با مبنا قراردادن بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب در دیدار با پرسنل وزارت اطلاعات مینویسد:
«میدانیم که تجربه چند دهه از عمر نظام، این سیاست کلان در حوزه امنیت را نهادینه ساخته است که وجود چند دستگاه اطلاعاتی بر رویکرد تک نهادی در این حوزه مرجح است. در این صورت برای کارآمدی هرچه بیشتر مجموعه جامعه اطلاعاتی کشور، لازم است نهادهای ذیربط از جمله وزارت اطلاعات و سایر نهادهای اطلاعاتی، همکاری و همافزایی را در مأموریت بزرگ حفظ امنیت کشور سرلوحه اقدامات خویش قرار داده و با شکلدهی به یک رقابت حرفهای بهجای منازعه قبیلهای یا تصلب تشکیلاتی، کشور را از مواهب تعدد نهادهای اطلاعاتی بهرهمند سازند. تجربه تعدد و تنوع دستگاههای اطلاعاتی در بسیاری از کشورهای دنیا (به خصوص آنها که به کوچکسازی دولت اعتقاددارند) امروز پذیرفتهشده و بهانههایی همچون موازی کاری خواندن یا عدم دسترسی گروههای سیاسی به برخی نهادهای اطلاعاتی نمیتواند باعث عقبگرد نظام از این سیاست کلان گردد. در این میان وزارت اطلاعات بهعنوان نهاد اطلاعاتی سابقهدار کشور باید میدان همکاری و رقابت حرفهای را برای سایر نهادهای ذیربط باز و با ترجیح دادن منافع ملی بر تعصبات تشکیلاتی، از این و جبهه همافزای اطلاعاتی کشور استقبال کند.»[4]
***
(روزنامههای اصلاحطلب)
برجام کره شمالی خوب است یا بد؟!
شرق: علی خرّم، دیپلمات سابق و از چهرههای نزدیک به دولت طی یادداشتی در سرمقاله شرق به ماجرای تفاهم کره شمالی و آمریکا اشاره کرده و نوشته است: هنگامی که در یک سال گذشته دونالد ترامپ پس از انبوهی از ناکامیها در داخل و خارج از آمریکا، آنقدر با کیم جونگ اون سروکله زد که رهبر کرهشمالی را در فاصله کوتاهی وادار کرد به تکمیل آزمایشهای هستهای و برد قارهای موشکهایش بپردازد و سیاستمداران در آمریکا و اروپا به انتقاد جدی از ترامپ پرداختند مبنی بر آنکه تندروی او باعث چنین جهشی در صنعت هستهای و موشکی کرهشمالی شده که امنیت جهانی را با خطر جدی روبهرو کرده است. همین موضوع، دلیلی منطقی برای اروپاییها شد تا روی توافق هستهای گروه 1+5 با ایران سرسختانه بایستند![5]
این اظهار نظر خرّم در حالی است که او روز گذشته طی یک سرمقاله در روزنامه آرمان امروز از این نوشته بود که مذاکرات آمریکا و کره شمالی به بنبست میرسد...
ایرانیانی که با ارز بیقاعده در گرجستان و کانادا آپارتمان خریدند
آرمان امروز: یحیی آلاسحاق در سرمقاله این نشریه نوشته است: رئیس کل بانک مرکزی دیروز از مردم خواست که «فعلا سفر خود را به تاخیر بیندازند و برای خرید ارز مدتی صبر کنند!» اظهارنظری که کمی با کج سلیقگی همراه و اثر روانیاش بیشتر است. درواقع تا نقاط مثبت و منفی سیستمی با این حدود و ثغور که دولت درباره ارز تعیین کرده، جا بیفتد، زمانبر است ولی اولویتبندی مهم است. آنچه مهم است اینکه درباره بعضی نیازها مثل ارز مسافری، ارز بیماران و دانشجویان نمیتوان صبر کرد.
در یادداشت او همچنین میخوانیم: اگر درست بتوانیم نیازهای واقعی –به ارز- را مدیریت کنیم، مشکلی در حوزه عرضه نداریم بلکه مشکل در نظام تقاضاست. آنچه در این حوزه مشکل ایجاد کرد، یکی عوامل غیراقتصادی و دیگری سیستم ایجادشدهای که دولت خود را موظف میدانست که هرکس هر مقدار ارز خواست ارائه دهد به طوری که ارز کسانی که میخواستند پولشان را خارج کنند را هم بدهد. به گفته آقای پورابراهیمی 30 میلیارد دلار پول خارج کردند به طوری که ایرانیان برای خود آپارتمانهایی در گرجستان، کانادا و... خریداری کردهاند. پولهایی که صرافان تنها با یک تلفن میتوانستند یک میلیون دلار را براحتی جابهجا کنند. درواقع تقاضای غیرضرور از دست در رفته بود.[6]
بیشترین درخواستهای مردم از یک نماینده مجلس!
اعتماد: الیاس حضرتی مدیر مسئول اعتماد و از نمایندگان اصلاحطلب مجلس در سرمقاله این روزنامه بر لزوم رفع حصر تأکید کرد!
او در یادداشت خود از این میگوید که عمده درخواستهای مردم از او مسئله رفع حصر است.
حضرتی همچنین با اشاره به اینکه حصر اگرچه زمانی موجه بوده اما امروز دیگر توجیهی ندارد، خواستار این شده است که موسوی و کروبی با توجه به ماه شعبان فکّ حصر شوند![7]
گفتنیست، محافل تحلیلی معتقدند حصر کروبی و موسوی مادام که این افراد از حوادث سال 88 «توبه علنی» نکنند، محقق نخواهد شد زیرا مسئله به حقالناس مردم مرتبط است و عقلانیت حکومتی، معتقد به حفاظت از حقالناس است.
خوشبینی جالب یک کارشناس دولتی درباره برجام
ایران: دیاکو حسینی، عضو ارشد مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری در سرمقاله روزنامه دولتی ایران نوشته است: تنها چند هفته به زمانی باقی مانده است که رئیس جمهوری امریکا باید با تأیید پایبندی ایران، تعلیق تحریمهای هستهای را تمدید کند. شواهد نشان میدهد که احتمالاً دونالد ترامپ این بار خروج از برجام را به ماندن در آن ترجیح خواهد داد. در نگاه اول شاید به نظر برسد که این اتفاق خوشایند اسرائیل و جنگطلبان امریکایی، ایران را به دوران مشقتهای پیشین بازخواهد گرداند اما جمهوری اسلامی ایران حتی با خروج امریکا از برجام، هرگز به موقعیت سابق در انزوای بینالمللی بازنخواهد گشت.
او در ادامه تصریح میکند: در واکنش به این هنجارشکنی (خروج آمریکا از برجام)، جمهوری اسلامی ایران، گزینههای متنوعی را پیش روی امریکا خواهد گذاشت که برای بکار انداختن هرکدام از آنها در شرایط عادی باید سالها و چه بسا چندین دهه صبر میکرد. در یکی از گزینهها، ایران میتواند با باقی ماندن در برجام از سایر امضاکنندگان توافق انتظار داشته باشد که از طریق آنچه در برجام نسبت به خاطیان پیشبینی شده، ایالات متحده را به انجام تعهداتش وادار و یا حداقل به دلیل عدم پایبندی به آن، توبیخ و سرزنش کنند. در این گزینه، جمهوری اسلامی ایران در شرایطی که به تلافی و بلافاصله از برجام خارج نخواهد شد، با ایستادن در کناری میتواند جنگ ناگزیر تجاری میان این کشورها و ایالات متحده را تماشا کند![8]
این صحبتها در حالیست که تاکنون هیچیک از تحلیلهای اعضای ارشد ستاد برجام درباره این توافق آقای روحانی صحیح نبوده است...
***
1_ http://kayhan.ir/fa/issue/1265/2
2_ http://sobhe-no.ir/newspaper/457/1/18156
3_ http://www.resalat-news.com/newspaper/item/18255
4_ http://www.Javann.ir/003n0o
5_ http://sharghdaily.ir/fa/main/print/186064
6_ http://www.armandaily.ir/fa/print/main/219054
7_ http://magiran.com/npview.asp?ID=3733832
8_ http://www.iran-newspaper.com/newspaper/item/464775
انتهای پیام/