رئیس‌جمهور گفت: ادبیات جاهلانه، زشت، کینه‌توزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بی‌پایه‌ای که از زبان رئیس‌جمهور آمریکا علیه ملت ایران شنیده شد، در شأن سازمان ملل نبود.
به گزارش تیترآزاد به نقل از خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهوری اسلامی ایران دقایقی پیش در هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل به سخنرانی پرداخت.
رئیس‌جمهور در واکنش به اظهارات روز گذشته ترامپ اظهار داشت: ادبیات جاهلانه، زشت، کینه‌توزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بی‌پایه‌ای که از زبان رئیس‌جمهور آمریکا علیه ملت ایران دیروز در این مجمع محترم شنیده شد، نه‌تنها در شأن سازمان ملل نبود بلکه در تقابل با خواسته امروز ملت‌ها از این اجلاس ــ یعنی اتحاد دولت‌ها برای مقابله با جنگ و تروریسم ــ قرار داشت.
متن کامل سخنان روحانی به‌شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
آقای رئیس
آقای دبیرکل
عالیجنابان
خانمها و آقایان
مایلم در آغاز سخنم انتخاب ریاست مجمع و همچنین دبیرکلّی جناب آقای گوتِرِش را تبریک بگویم و برای ایشان در انجام مأموریت سنگینی که برعهده گرفته‌اند، آرزوی موفقیت نمایم.
چهار ماه پیش در دوازدهمین دوره از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، بیش از 41 میلیون ایرانی یعنی 73 درصد واجدان شرایط، با حضور خود در پای صندوق‌های رأی، یک بار دیگر به برنامه اینجانب برای اعتدال و احترام به «حقوق بشر و حقوق شهروندی» در سیاست داخلی و اتخاذ خط‌مشی «تعامل سازنده» در سیاست‌خارجی و پیشرفت در مسیر تحول اقتصادی اطمینان کردند. این رأی حاصل بلوغ سیاسی اجتماعی در جامعه‌ای بود که تنها چهار دهه است حکومتی مردم‌سالار و آزاد را تجربه می‌کند. این رأی صرفاً انتخاب یک رئیس‌جمهور نبود، بلکه یک سرمایه‌گذاری بزرگ سیاسی، از سوی مردمی بود که بزرگ‌ترین پشتوانه نظام جمهوری اسلامی به شمار می‌روند.
حقوق بشر و حقوق شهروندی در کنار اسلام‌خواهی و عدالت‌جویی از مهمترین خواسته‌های مردم ایران در طول بیش از یکصد و پنجاه سال گذشته و به‌ویژه در انقلاب اسلامی سال 1357 بوده است. دولت من در دوره قبل، همزمان با پیشبرد مذاکرات هسته‌ای در عرصه خارجی، برای تدوین حقوق شهروندی در عرصه داخلی نیز تلاش نموده و «منشور حقوق شهروندی» را اعلام و برای اجرا ابلاغ نمود. تحقق این منشور در راستای خواسته‌های مردمی بود که 111 سال پیش، انقلاب مشروطیت و 39 سال پیش انقلاب اسلامی را علیه رژیم‌های خودکامه و دیکتاتور و به‌منظور دستیابی به حیثیت و کرامت والای انسانی و دستیابی به حقوق خود رقم زدند.
خانمها و آقایان
در این بزرگ‌ترین تریبون بین‌المللی، با صدای بلند اعلام می‌کنم که اعتدال منش و روش ملت بزرگ ایران است. اعتدال نه انزواطلبی است و نه استیلاجویی؛ اعتدال نه بی‌تفاوتی است و نه پرخاشگری.
مشی اعتدال، مشی صلح است، اما صلحی عادلانه و جامع؛ نه صلح برای ملتی و جنگ و درگیری برای ملتی دیگر؛ اعتدال، آزادی و مردم‌سالاری است؛ اما به‌صورتی شامل و فراگیر؛ نه حمایت ظاهری از آزادی در یک جا و پشتیبانی از دیکتاتوری در جای دیگر؛ اعتدال، هم‌افزایی اندیشه‌هاست و نه رقص شمشیرها و بالاخره مشی اعتدال، زیبایی‌آفرین است. سلاح‌های مرگ‌بار صادراتی زیبا نیست؛ صلح زیباست، تحریم‌های ظالمانه زیبا نیست، عدالت زیباست.
رویکرد ما صلح‌خواهی و حمایت از حقوق ملت‌هاست. ما ظلم را نمی‌پسندیم و از مظلوم دفاع می‌کنیم. ما تهدید نمی‌کنیم و تهدید را از جانب هیچ کس نمی‌پذیریم. زبان ما زبان کرامت است و زبان تهدید را برنمی‌تابیم. ما اهل مذاکره‌ایم، اما از موضع برابر و احترام متقابل و با رویکرد برد برد.
در دنیای امروز صلح، امنیت، ثبات و پیشرفت کشورها در هم تنیده شده‌اند. نمی‌شود مردم فلسطین توسط رژیمی شرور و نژادپرست از کمترین حقوق انسانی محروم باشند و غاصبان این سرزمین در امنیت؟ نمی‌شود یمن، سوریه، عراق، بحرین، افغانستان، میانمار و در بسیاری مناطق دیگر در فقر و جنگ و درگیری زندگی کنند و عده‌ای گمان کنند که می‌توانند امنیت و رفاه و توسعه بلندمدت در کشورهای خود داشته باشند.
آقای رئیس
ایران از گذشته، پرچم‌دار تسامح در حق ادیان و اقوام مختلف بوده است. ما همان ملتی هستیم که یهودیان را از رنج اسارت بابلی نجات دادیم؛ ارمنیان مسیحی را با آغوش باز در میان خویش پذیرفتیم و در میان خود یک "قارۀ فرهنگی" و تنوعی کم‌نظیر از اقوام و ادیان را جای داده‌ایم. این همان ایران است که همواره از مظلومان دفاع کرده است؛ قرن‌ها پیش مدافع حقوق یهودیان و اکنون مدافع حقوق فلسطینیان است. ایران همان ایران حق‌جو و آرامش‌طلب است.
ما امروز در صف مقدم مبارزه با تروریزم و تندروی مذهبی در خاورمیانه قرار داریم نه از موضع فرقه‌ای و قومی که از موضعی انسانی، اخلاقی و استراتژیک.
ایران نه می‌خواهد امپراتوری تاریخی‌اش را احیا کند و نه می‌خواهد مذهب رسمی‌اش را حاکم کند و نه می‌خواهد انقلابش را با زور سرنیزه صادر کند. ما به استواری فرهنگ‌مان، حقیقت مذهب‌مان و اصالت انقلاب‌مان آن‌قدر باور داریم که هرگز نمی‌خواهیم آنها را چونان اهداف استعماری جدید بر کولۀ سربازان صادر کنیم.
ما برای ترویج فرهنگ و تمدن و مذهب و انقلاب‌مان در قلب‌ها وارد می‌شویم و با عقل‌ها سخن می‌گوییم. شعر می‌خوانیم و با حکمت سخن می‌گوییم. سفیران ما، شاعران و عارفان و حکیمان‌مان هستند. ما با مولوی تا این سوی اقیانوس اطلس را درنوردیده‌ایم. ما با سعدی در دل آسیا نفوذ کرده‌ایم. ما با حافظ جهان را فتح کرده‌ایم پس چه نیازی دیگر به فتح جدید داریم؟!
عالیجنابان
صدای اعتدال از طرف ملتی است که نه‌فقط در بیان که در عمل به آنها پایبند بوده است. برجام، بهترین نشانه صدق ادعای ماست.
برجام حاصل بیش از دو سال مذاکرات فشرده است که نتیجه آن مورد حمایت شورای امنیت ملل متحد و جامعه جهانی قرار گرفت و به‌صورت بخشی از قطعنامه 2231 شورای امنیت در آمد. برجام متعلق به یک یا دو کشور نیست، برجام سند شورای امنیت و متعلق به کل جامعه بین‌المللی است.
برجام ایجاد یک تعامل نو در مناسبات جدید جهانی است، تعاملی مبتنی بر مشارکت و سازندگی دوجانبه، میان ما و جهان. ما درهای تعامل و همکاری را گشودیم. ما ده‌ها قرارداد توسعه با دولت‌های توسعه‌یافته شرق و غرب بستیم. متأسفانه برخی خود را از این امکان تازه محروم کردند، به خودتحریمی دست زدند و حال با احساس غبن، فکر می‌کنند فریب خورده‌اند، در حالی که ما نه فریب خورده‌ایم و نه کسی را فریب داده‌ایم. ما سطح برنامه هسته‌ای خود را خود تعیین کرده‌ایم.
ما بازدارندگی هسته‌ای را نه از سلاح هسته‌ای که از دانش و مهمتر از آن از مقاومت ملت خود به دست آورده‌ایم. این هنر و تکنیک ماست. آنها می‌خواستند سلاح نداشتۀ اتمی را از ایران سلب کنند و البته ما از سلب چیزی که نداشتیم و مدعی آن هم نبودیم، ابایی نداشتیم و نداریم. نمی‌توان پذیرفت رژیم غاصب صهیونیستی که با سلاح هسته‌ای‌اش منطقه و جهان را تهدید می‌کند و متعهد به هیچ مقررات و نظارت بین‌المللی نیست، ملت‌های صلح‌طلب را نصیحت کند.
تنها یک لحظه تصور کنید که منطقه خاورمیانه بدون برجام در چه وضعیتی قرار داشت. تصور کنید اگر در کنار جنگ‌های داخلی، تروریسم تکفیری، بحران‌های انسانی و وضعیت‌های پیچیده سیاسی اجتماعی در غرب آسیا، یک بحران ساختگی هسته‌ای نیز در این منطقه وجود می‌داشت؛ چه می‌شد؟
به‌صراحت اعلام می‌کنم که جمهوری اسلامی ایران اولین کشوری نخواهد بود که برجام را نقض کند ولی در مواجهه با نقض آن عکس‌العمل متناسب و قاطع خواهد داشت. اگر این توافق به‌دست «نااهلان عرصه سیاست» از بین برود، مایه تأسف خواهد بود و دنیا فرصت بزرگی را از دست خواهد داد؛ اما چنین اقدامی هرگز قادر نخواهد بود جمهوری اسلامی ایران را در مسیر پیشرفت و تعالی خود متوقف نماید.
دولت جدید آمریکا با پیمان‌شکنی و نقض تعهدات بین‌المللی، فقط اعتبار جهانی خود را می‌شکند و اعتماد دولت‌ها و ملت‌ها نسبت به هرگونه مذاکره و تعهدات آینده خود را از دست می‌دهد.
خانمها و آقایان
جمهوری اسلامی ایران مبتکر اتحاد جهانی برای مقابله با خشونت و افراطی‌گری است و گفتگو و مذاکره بر مبنای برد ــ برد را تنها مسیر حل‌وفصل بحران‌های جهانی و منطقه‌ای می‌داند. تعمیق پیوندها با کشورهای همسایه و منطقه و افزایش سطح همکاری با کشورهای دوست، انتخابِ آگاهانه ماست و عبور از تهدیدات خطرناک و تحولات پیچیده دوران گذار فعلی جز با افزایش تماس‌ها و مراودات و نهادینه کردن گفتگو از سوی دولت‌ها و ملت‌ها امکان‌پذیر نیست.
ادبیات جاهلانه، زشت، کینه‌توزانه و مشحون از اطلاعات غلط و اتهامات بی‌پایه‌ای که از زبان رئیس‌جمهور آمریکا علیه ملت ایران دیروز در این مجمع محترم شنیده شد نه‌تنها در شأن سازمان ملل نبود بلکه در تقابل با خواسته امروز ملت‌ها از این اجلاس ــ یعنی اتحاد دولت‌ها برای مقابله با جنگ و تروریسم ــ قرار داشت.
در همین جا اعلام می‌کنم که توان دفاعی جمهوری اسلامی ایران، از جمله توانمندی‌های موشکی، تنها جنبه دفاعی و بازدارندگی داشته و برای حفظ صلح و ثبات در منطقه و جلوگیری از ماجراجویی بیخردان هدف‌گذاری شده است. مردم شهرهای مختلف ما در جنگ تحمیلی هشت‌ساله قربانی موشک‌های دوربرد رژیم صدام بودند و ما هرگز اجازه تکرار چنین جاه‌طلبی‌های فاجعه‌بار را نخواهیم داد.
بی‌ثباتی و خشونت‌ورزی در منطقه ما با مداخله نظامی قدرت‌های فرامنطقه‌ای تشدید شد؛ همان قدرت‌هایی که اکنون با هدف مداخله بیشتر و فروش سلاح‌های مرگ‌بارشان ایران را به ایجاد ناامنی متهم می‌کنند. من به‌صراحت اعلام می‌کنم که مداخله خارجی و تعیین تکلیف برای مردم منطقه نتیجه‌ای جز تداوم و گسترش بحران بر جای نخواهد گذاشت. بحران‌های سوریه، یمن و بحرین راه‌حل نظامی ندارند و تنها از طریق توقف خشونت و پذیرش رأی و نظر مردم پایان‌پذیر است.
دولت آمریکا باید برای مردم خود توضیح دهد که چرا با صرف صدها میلیارد دلار از دارایی‌های ملت خود و ملت‌های منطقه به‌جای آنکه به ثبات و امنیت کمک کند موجب قتل و فقر و ویرانی و رشد تروریسم و افراطی‌گری شده است.
خانمها، آقایان
اقتصاد ایران در چهار سال اخیر به‌خوبی نشان داد که از ظرفیت‌های کم‌نظیر رشد و توسعه برخوردار است.
تحریم‌های اقتصادی نه‌تنها مایه توقف ایران نشد، بلکه عزم ملی را بر تقویت تولید ملی راسخ‌تر کرد. دستیابی به بالاترین نرخ رشد جهانی در سال گذشته نیز نشان داد که اقتصاد ایران می‌تواند با پتانسیل رشد یک تریلیون دلاری در بیست سال پیشِ‌رو، امیدبخش‌ترین اقتصاد نوظهور جهان شود. سیاست راهبردی ما برای تحقق این رشد پایدار و متوازن، تعامل گسترده با جهان است. باور ما این است که توسعه و امنیت، دست در دست هم ارتقاء می‌یابد و منافع مشترک می‌تواند ضامن امنیت منطقه‌ای و جهانی شود.
ایران با برخورداری از بزرگ‌ترین ذخائر گاز و نفت در جهان، آمادگی دارد که در یک همکاری بلندمدت به امنیت انرژی جهانی کمک کند و با سرمایه‌گذاری مشترک در زیرساخت‌های حمل‌ونقل دریایی، ریلی و جاده‌ای، ظرفیت کریدورهای ترانزیت بین‌المللی را ارتقاء بخشد. تقویت زیرساخت‌های اقتصادی در حوزه‌های گازرسانی، شبکه‌های برق و ارتباطات ریلی و جاده‌ای، امکان تولید ارزان با دسترسی به بازار بزرگ ملی و منطقه‌ای را برای پروژه‌های متنوع صنعتی فراهم کرده است. اینک با فراهم آمدن فضای حقوقی مساعد، هیئت‌های متعدد سرمایه‌گذاران خارجی به ایران گسیل شده‌اند که به امضای روزافزون قراردادهای بزرگ سرمایه‌گذاری مشترک و تأمین مالی در حوزه‌های مختلف منجر شده است.
سیاست دولت در ایران بر آن است که با بهبود مستمر فضای کسب‌وکار، حمایت از حقوق مالکیت فکری، اصلاح مداوم قواعد حکمرانی شرکت‌ها و مبارزه جدی با پول‌شویی، فضای حقوقی مساعد برای سرمایه‌گذاری در شرکت‌های دانش‌بنیان و حوزه‌های مختلف فنی و اقتصادی را بیش از پیش فراهم نماید.
عزم ملت ایران بر ساختن ایرانی آزاد و پیشرو و مشارکت در توسعه منطقه‌ای امن و آرام بر مبنای اخلاق و احترام به حقوق بین‌الملل جدی است و در این راه از مشارکت و همکاری همه سرمایه‌گذاران و صاحبان اندیشه و ابتکار در سراسر جهان استقبال می‌کند. من در این جایگاه جهانی به‌سخنگویی از ملت مهمان‌نواز ایران، از همه آنها که صلح و امنیت و پیشرفت را در سایه مشارکت و همکاری ملت‌ها جست‌وجو می‌کنند، برای سفر به ایران و مشارکت در این آینده پرامید، دعوت می‌کنم.
خانمها، آقایان
ما می‌توانیم با باور به تصمیم چهار سال قبل خود در این مجمع عمومی برای ایجاد جهانی عاری از خشونت و افراط، گفتمان تحمیل، یکجانبه‌گرایی، ارعاب و جنگ را به منطق گفتگو، هم‌افزایی و صلح تبدیل کنیم تا صدای اعتدال تنها صدای غالب در جهان باشد.
از توجه شما متشکرم
انتهای پیام/
