وی در رابطه با تاثیر UCMAS در یادگیری سایر دروسش گفت: قبلا در درس ادبیات ضعیف بود اما با شرکت دراین کلاس ها و تقویت تمرکزم مطالب را راحت تر یاد می گیریم و تمرکزم زیاد شده است.

سروش از علاقه شدیدش به نرم افزار، ماشین و ریاضی گفت و ادامه داد: دوست دارم ریاضی را دنبال کنم و شغلی که انتخاب می کنم مرتبط با ریاضی باشد.

وی افزود: مادرم دوست دارد من دندانپزشک شوم اما خودم علاقه آنچنانی به آن ندارم و هر شغلی را انتخاب کنم قطعا معلمی هم در کنارش خواهد بود.

پدر سروش میرکاظمی که همراه او بود، در ادامه اظهار کرد: سروش از ابتدا به ریاضی علاقه مند بود و از آنجایی که تعدادی از دوستان سروش در این کلاس‌ها شرکت کرده بودند از وجود چنین آموزشگاهی باخبر شدیم.

تمام هزینه شرکت در مسابقات با خانواده است

رضا میرکاظمی افزود: تمام هزینه شرکت در مسابقات کشوری و جهانی با خود خانواده بوده و هیچ حمایتی ازسوی دولت نمی شود.

میرکاظمی ادامه داد: شرط شرکت در مسابقه جهانی UCMAS کسب رتبه در مسابقات استانی و کشوری است.

وی گفت: دفتر مرکزی UCMAS در مالزی قرار دارد و مسابقه جهانی سال جاری هم در مالزی برگزار شد به همین دلیل برگزاری این آزمون را نسبت به کشورهای دیگر سختگیرانه تر برگزار می کنند و آماری که ما از برگزاری این مسابقات گرفتیم آزمون امسال نسبت به سال های دیگر سخت تر بود، از سوی دیگر هم فونت اعداد عوض شده بود و هم فضای جواب دهی تغییر کرده بود.

میرکاظمی در رابطه با تاثیر مسابقات بر عملکرد مغز دانش آموزان اظهار کرد: در UCMAS از دو نیم کره چپ و راست مغز به شکل همزمان استفاه می شود و افرادی که در این کلاس ها شرکت می کنند در قدم نخست تمرکز را یاد می گیرند.

نهایت تشویقی که برای مقام آورندگان UCMAS در ایران چه در سطح استانی و چه در سطح کشوری و بین المللی در نظر می‌گیرند یک لوح تقدیر است

وی افزود: متاسفانه چون این مسابقات از حمایت دولتی برخوردار نیستند و شرکت کنندگان با هزینه خود در این مسابقات شرکت می کنند انگیزه‌ای برای ادامه این روند وجود ندارد چراکه نهایت تشویقی که برای کودکان در نظرمی‌گیرند چه در سطح استانی و چه در سطح کشوری تنها یک لوح تقدیر است.

میرکاظمی گفت: مسابقات UCMAS در دو سطح شنیداری و دیداری برگزار می شود که برای مسابقه شنیداری جایزه مالی تعیین می کنند، اما برای مسابقه در بخش دیداری جایزه یک تندیس و گواهی نامه بین المللی به برگزیدگان اعطا می شود، البته زمانی که این شرکت کنندگان بخواهند در دانشگاه های معتبر ادامه تحصیل دهند این گواهی نامه یک امتیاز محسوب می شود.

وی ادامه داد: از آنجایی که UCMAS یک نهاد مستقل است و از سوی دولت به چشم یک موسسه غیر انتفاعی به آن نگاه می کنند، حمایتی در این زمینه صورت نمی گیرد. اما از نظام آموزشی توقع داریم استعدادیابی و حمایتی انجام شود تا این کودکان شرکت کننده در این آزمون ها انگیزه بیشتری رو به جلو حرکت کنند.

پدر سروش در توصیه به خانواده هایی که می خواهند برای آینده فرزندان خود تصمیماتی را اتخاذ کنند، گفت: به خانواده ها توصیه می کنم فرندانشان را به حال خود بگذارند تا به سمت علاقه مندی هایشان حرکت کنند تا استعددهایشان شکوفا شود، من و همسرم هم در مسیری که سروش انتخاب کرد دخالتی نکردیم تنها اجازه دادیم در مسیر علاقه مندی اش حرکت کند.

از نظام آموزشی توقع داریم استعدادیابی و حمایتی انجام شود تا این کودکان شرکت کننده در این آزمون ها انگیزه بیشتری رو به جلو حرکت کنند

در ادامه به دو شرکت کننده دیگر این مسابقات مهمان خبرگزاری شدند. سیده سوگند ساداتی، ۱۳ سال دارد و سه سال است که در مسابقات UCMAS شرکت می‌کند. او هر سه سال توانست مقام قهرمان قهرمانان را کسب کند و در مسابقات کشوری هم سه سال پشت سر هم قهرمان شد.

محمد خادم هم، ۱۳ ساله است. او دارای دو مقام دومی جهان و امسال هم مقام سوم را کسب کرده است. همچنین در مسابقات کشوری مقام اول، دوم و چهارم را به دست آورده است.

گفتگو را با محمد آغاز کردیم. او درباره نحوه برگزاری مسابقات گفت: مسابقه دو قسمت دیداری و شنیداری دارد، در بخش شنیداری اعداد را می‌خوانند و شما در ذهن محاسبه می‌کنید و در قسمت دیداری به شما ۲۰۰ سؤال می‌دهند که باید در هشت دقیقه به آن جواب دهید.

سهراب خادم، پدر محمد هم به کمک او در مصاحبه آمد و توضیحات تکمیلی را ارائه داد. او گفت: برای رسیدن به مسابقات جهانی باید از سطح مسابقات استانی و کشوری عبور کرد، سه نفر اول هر استان به مسابقات کشوری و سه نفر اول کشور هم به مسابقات جهانی راه پیدا می‌کنند.

وی افزود: تاکنون ۲۲ دوره مسابقات جهانی برگزار شده، اما ایران پنج سال است که در این مسابقات شرکت می کند. ۶۵ کشور عضو هستند و امسال هم از ۳۵ کشور شرکت کننده داشتیم.

وی ادامه داد: مسابقات ۱۰ سطح دارد و محمد و سوگند در یک سطح هستند، بچه ها سال اول ELE A و سال گذشته INTER B شرکت کردند و تا هر زمان که بخواهند می‌توانند در مسابقات جهانی «گرند لول سی» شرکت کنند.

سهراب خادم اضافه کرد: دیدن و بیان موفقیت‌ها، شرکت در مسابقات جهانی و برگشتن با دست پُر زیبا است، اما بچه‌ها در طول سال نیاز به تمرین و تکرار دارند. در واقع بچه‌ها وخانواده‌ها درگیر مسابقات می‌شوند. دو سالی است که از رفتن به مسافرت محروم هستیم چرا که مسابقات کشوری در تابستان برگزار می‌شود و بچه ها باید هر روز تمرین کنند.

وی تصریح کرد: برای آموزش شرایط سنی وجود دارد، اما برای شرکت در مسابقات چون کل مراحل UCMAS را گذرانده‌اند، محدودیتی وجود ندارد. آنان می‌توانند بعد از فارغ التحصیلی هفت سال در مسابقات شرکت کنند. بالاترین رده سنی برای ورود به آموزش ۱۳ سال است و از سه سالگی بچه‌ها می‌توانند، آموزش ببینند.

مسئولان گلستان از مسابقات جهانی محاسبه ذهنی آگاه نیستند

پدر محمد با بیان این که مدرک فرزند ما تاکنون هیچ اعتباری در داخل کشور نداشته است، گفت: اکثر مسئولان هیچ آشنایی نسبت به این رشته ندارند و فقط امسال آموزش و پرورش از بچه‌ها تقدیر کرد، اما در سال‌های قبل هیچ مسئولی از این مسابقات آگاه نبودند، به طوری که مدیر و معلمان مدرسه محمد هم از وجود این مسابقات و نحوه کار تعجب کردند.

وی خاطرنشان کرد: سال اول غریبانه رفتیم و برگشتیم و کسی نفهمید، سال دوم خود مراسم گرفتیم. کسی اتفاقات و امتیازات این مسابقات را انعکاس نمی‌دهد. ایران در سال گذشته و امسال مقام اول تیمی را کسب کرد، اما بسیاری از آن اطلاعی ندارند.

خادم با بیان این که هم برای عضویت در سایت جهانی و هم برای مسابقات استانی و کشوری باید پول پرداخت کنیم، گفت: تمام هزینه‌ها بر عهده خانواده‌هاست و هیچ ارگانی ما را حمایت نمی کند. علاوه بر هزینه ثبت نام، هزینه بلیت هواپیما، اقامت و هزینه عوارض خروج از کشور و غیره رقم قابل ملاحظه‌ای می‌شود.

وی گلستان را استانی مستعد و دارای استعدادهای بسیار در این رابطه دانست و تصریح کرد: برخی از خانواده ها به خاطر شرایط مالی نتوانستند در مسابقات شرکت کنند، این در حالی است که همیشه مقام آورده‌اند.

مدرک جهانی محاسبات ذهنی در کشور یک کاغذ ساده است

وی با یادآوری این که با مدیر مدرسه محمد بسیار بحث کرده تا اجازه دادند او در مسابقات شرکت کند، افزود: ما به دنبال این هستیم مدرک اعتباری در داخل کشور داشته باشد و یک کاغذ ساده نباشد. درست است که این مؤسسه غیردولتی است، اما آیا بچه‌های ما که مقام جهانی آورده‌اند، نباید حمایت شوند؟

خادمی با اشاره به این که اگر حمایت مسئولان نباشد نظم و هماهنگی از طرف خانواده‌ها در موقع مسابقات وجود ندارد، همه کشورهای دیگر با یک نظم و هماهنگی خاص وارد و خارج می‌شوند، اما ایرانی‌ها به دلیل نداشتن یک مدیریت بیرونی بی‌نظم بودند.

وی تصریح کرد: اگر جای این جام، مدالی در زمینه ورزشی بود حتماً مورد حمایت و توجه قرار می‌گرفت و اتفاقات بهتری برای آن ها می‌افتاد. این بی‌توجهی‌ها سبب دلسردی می‌شود و ممکن است نه تنها ما بلکه کسانی که می‌خواهند به آن ورود یابند از ادامه دادن پشیمان شوند.

اگر جای این جام، مدالی در زمینه ورزشی بود حتماً مورد حمایت و توجه قرار می‌گرفت و اتفاقات بهتری برای آن ها می‌افتاد

در ادامه، خانم ساداتی، مادر سوگند در رابطه این مسابقات، گفت: این یک مدرک بین المللی است و به ما قول دادند که به بچه‌ها مدرک مربیگری هم می‌دهند، اما به لحاظ مادی در این سه سال بچه‌ها هیچگونه حمایتی نشدند.

مادر سوگند با بیان این که سه سال شرکت در مسابقات فرصت خوبی است که مسئولان در یک شهر کوچک این رشته را بشناسند، اما این اتفاق نیفتاد، اضافه کرد: ما قصد مقایسه نداریم ولی بسیاری از استان‌ها روی اهدافی که دارند، سرمایه‌گذاری می‌کنند. در مازندران قبل از مسابقات کلاس‌های خوبی برگزار می‌شود. هیئت استقبال می‌آورند، اما در گلستان مراسمی برای استقبال ترتیب داده نشده بود و فقط خانوده هایمان به استقبالمان آمدند.

خانم ساداتی با یادآوری این که اگر چه این مسابقات در ایران قدمتی ندارد، اما فرزندانشان قهرمان جهان شدند، گفت: در گلستان هم تنها سه سال است که این رشته رواج یافته است، ولی بهترین نتیجه را کسب کرد. هنگام بازگشت، شهرداری فقط دو نقطه شهر که مکان نامناسبی بود را برای بنر اختصاص داد.

یک سال تلاش بچه ها در ۸ دقیقه خلاصه می شود

مادر سوگند درباره شرایط مسابقات توضیح داد: جهانی بودن مسابقات، تعداد نفرات و بسیاری موارد دیگر در تمرکز و استرس بچه‌ها و خانواده تأثیر دارد. همه تلاش بچه‌ها در هشت دقیقه خلاصه می‌شود، بنابراین باید مراقب بود که اتفاق خاصی برای آنان نیفتد.

وی ادامه داد: وقتی در مسابقات هستیم همه می‌گویند که بچه‌ها چقدر بااستعداد هستند و چه کار شاخصی در بین این جمعیت انجام داده‌اند، ولی وقتی به ایران برمی‌گردیم گویا اتفاقی نیفتاده است. برخی از کشورها سرمایه‌گذاری می‌کنند تا به مقام دست یابند اما در ایران استعداد بچه‌ها است که سبب موفقیت می‌شود.

وی اضافه کرد: ما درحال پیگیری بنیاد نخبگان هستیم و جالب اینجاست که بنیاد نخبگان دانش آموزشی، در استان فعال نیست. در مراجعات ما عنوان شد که بنیاد فقط شناسایی نخبگان در مدارس و مسائلی درسی را بر عهده دارد و کارهای فوق برنامه را در نظر نمی‌گیرد. ولی بعد از شنیدن توضیحات مبنی بر این که مسابقات ذهنی به علوم پایه و ریاضی برمی‌گردد، متقاعد شدند و قرار است که این قضیه پیگیری شود. بنیاد از نخبگان دانشجویی حمایت می‌کند، ولی نباید حمایت دانش‌آموزان را فراموش کند زیرا کسی که دانشجوست خواسته یا ناخواسته رشته ای به وی تحمیل شده است.

مادر سوگند خاطرنشان کرد: ۱۰ روز بچه‌ها در مسابقات بودند و از درس‌های خود عقب افتادند و ما خودمان باید آن‌ها را پوشش دهیم.

وی درباره انتظار خود از مسئولان گفت: خانواده‌ها و بچه‌ها برای این رشته زحمت زیادی کشیده‌اند و توانستند پرچم ایران را بالا نگه دارند، بنابراین انتظار داریم که این مدرک، حداقل امتیازی برای ورود به دانشگاه باشد.

وی تصریح کرد: این رتبه دست کمی از المپیاد علمی ندارد، ولی چون رشته نوپایی است، مهجور مانده است. از مسئولان می‌خواهیم که حداقل سهمیه‌ای برای این بچه‌ها در نظر بگیرند و مدرک را معتبر بدانند، ما جزء این توقع دیگری نداریم.

خانم ساداتی خاطرنشان کرد: دوست داریم آینده این رشته مشخص شود نه برای اینکه بچه ها معروف شوند بلکه آن‌ها دوره خود را به اتمام رسانده و نتیجه کار آن ها هم مشخص شده است. این زمان هم نباید زیاد طول بکشد وگرنه دلسردی به وجود می‌آید و وقتی دیگر خانواده‌ها آن را ببینند، دیگر انگیزه‌ای برای پیگیری این کار ندارند.

انتهای پیام/