گفتگویی خواندنی را با خانم فاطمه سنجری بانوی نوجوان آزادشهری، قهرمان مسابقات کاراته کشوری انجام داده ایم . . .

 به گزارش تیتر آزاد، برای مصاحبه با فاطمه خانم به منزل ایشان رفتم و پای صحبت های این دخترقهرمان آزادشهری ومادرش خانم یازرلو نشستم، در خانه ای که اگرچه وجود پدر نبود ولی پر از مهر و محبت مادر بود و به گفته ی خود فاطمه حمایت مادرش مهمترین دلیل موفقیتش محسوب می شود.

سلام، لطفاخودتان رامعرفی کنید.
سلام، فاطمه سنجری هستم ۱۴ساله متولد شهریور ۷۹ و در سال اول دبیرستان مشغول تحصیل هستم.

کاراته را ازکی شروع کردید؟
به تشویق مادرم که می خواست ورزش کنم و به پیشنهاد آقای علی اکبربارانی که بخاطرارتباط خانوادگی که داریم به نوعی دایی من محسوب می شود ازسال ۸۸ کاراته را شروع کردم.

چه شد که روی به رشته ورزشی کاراته آوردید؟
خانواده ی داییم همه کاراته کارهستند و من هم به این رشته علاقمند شدم و با حمایت های مادرم توانستم روزبه روزپیشرفت کنم ومدال طلا ی کشوری را کسب کنم و امیدوارم درمسابقات آسیایی نیزموفق شوم و برای کشورم افتخارکسب کنم.

از بین این همه مدالی که تا الان کسب کرده اید، بیشترین خوشحالی تان برای کدام مدال بوده؟
همین آخری بود که موفق به کسب مدال طلای کشوری درسبک گوجوریو شدم، این بازی ها چون انتخابی مسابقات آسیایی هم بود، درسطح بالایی برگزارشد و ورزشکارهای زیادی ازهمه ی استان ها آمده بودند. خدا را شکرمی کنم که موفق شدم واین باعث شد تا انگیزه ام برای موفقیت درمسابقات آسیایی بیشتر شود.

نقش مادرتان درکسب این افتخارات چه بوده؟
مادرم اولین مربی وبهترین پشتیبان من بوده است وهمه ی سعیم رامی کنم تاجواب زحمات مادرم رابدهم.

آیا این موفقیت در رفتار خود و دوستانت تاثیری گذاشته است؟
در مدرسه همه، چه معلمان و چه دوستانم خوشحال هستند و می گویند تو مایه ی افتخار ما هستی و تاثیرش درخود من افزایش انگیزه برای کسب موفقیت بیشتر بوده تا بیشتربتوانم آن ها را خوشحال کنم.

آیا دوستانت هم به کاراته علاقمند شده اند؟
بله, اما چون ساعت آن بلافاصله بعد از تعطیلی ازمدرسه هست، برای خیلی هایشان دنبال کردن این رشته سخت است.

برای شروع کاراته سن خاصی وجود دارد؟ وچه مراحلی را باید طی کرد؟

نه, ولی اگر از کودکی شروع شود بهتر است، من خودم پشیمانم که چرا زودتر شروع نکردم.
من از نه سالگی با کمربند سفید شروع کردم، ۲ ماه بعد کمربند زرد گرفتم. بعد از آن به ترتیب کمربند های نارنجی، سبز، آبی و بنفش گرفتم و الان دو سال ونیم هست که کمربند قهوه ای دارم. بعدازآن کمربندمشکی است و بعد از آن، دان ها از دان یک شروع می شوند.

حمایت مسئولین چطور بوده و چه انتظاری از آن ها داری؟
حمایت مسئولین انصافا خوب بوده و جا دارد از همه ی کسانی که از من حمایت کردند تشکر کنم.

غیر از ورزش دیگه چه فعالیت هایی داری؟
کلاس زبان می روم، مدتی کلاس موسیقی هم می رفتم ولی چون فشردگی درس و کلاس ها خسته ام می کرد دیگر ادامه ندادم. کلاس خوشنویسی نرفته ام اما گه گاهی خوشنویسی هم می کنم وعضو بسیج نیز هستم.

این فعالیت ها لطمه ای به درست واردنکرده؟
نه، به هیچ وجه، خداروشکر معدلم بالاست و درسم را به صورت جدی دنبال می کنم.

دوست دارید درآینده چکاره شوید؟
می خواهم رشته ی تجربی بروم ودندان پزشک یا شاید هم پزشک شوم، البته هیج کس ازآینده خبر ندارد اما دوست دارم به هرکاری که مشغول شدم حتی پرستاری، روزی را برای خدمت رایگان به مستمندان اختصاص دهم و در هر جایگاهی که باشم به مردمم خدمت کنم.

سخن آخر؟
امیدوارم با توکل به خدا و تلاش زیاد بتوانم با موفقیت دربازی های آسیایی پرچم کشورعزیزم را به اهتزاز در آورم.

ممنون از اینکه وقتتون رو در اختیار ما گذاشتین.
خواهش میکنم و من هم از شما نشکر میکنم.

مادر فاطمه هم که همیشه دخترش را برای شرکت در باشگاه و مسابقات و کلاس های مختلف همراهی کرده است می گوید:
همیشه به دخترم می گویم اولویتت باید درست باشد و ورزش و بقیه ی فعالیت ها باید در کنار درس باشد و خوشبختانه درس دخترم خوب است.
من برای همه ی جوانان دعامی کنم و دخترم و همه ی جوانان باید برای پیشرفت کشور دعا کنند.

انتهای پیام/