سالها است که کشور ما رتبه اول تصادفات رانندگی و به خصوص تصادفات منجر به آسیب دیدگی و فوت را در بین کشورهای جهان دارد و با تمام تلاشهایی که قانون گذار و پلیس برای جلوگیری از این امر کرده اند، نتیجه مطلوبی حاصل نشده است.
به گزارش تیترآزاد، متاسفانه با تمام تلاش هایی که مسئولان برای جلوگیری از تخلفات رانندگی در ایران داشته اند، اما هنوز فرهنگ صحیح استفاده از وسیله نقلیه در ایران نهادینه نشده است.
بطور حتم اکثر هموطنان ما از دیدن تخلف رانندگی توسط دیگران و مشاهده صحنه های تصادف ناراحت خواهند شد و هر کجا که این تخلفات باعث آسیب دیدن خانواده آنها شود، دوست دارند که با متخلفین از قوانین رانندگی، برخورد قاطع و سخت گیرانه ای انجام شود.
اما همین هموطنان، وقتی خود بر پشت وسیله نقلیه سوار می شوند، بطور باور نکردنی ای خود خواه شده و حقوق دیگران را نادیده می گیرند.
بطور مثال، ورود موتور سواران به داخل پیاده رو ها یکی از معضلات جوامع شهری است. همه راکبان موتور می دانند که ورود به پیاده رو جرم است، اما برای رسیدن به هدف خود آن را نادیده می گیرند و بسیار خودخواهانه رفتار می کنند.
در حالی که اگر مادر، خواهر و یا هر یک از اعضای خانواده این افراد، در پیاده رو در حال حرکت باشند و یک موتور سوار با سرعت از کنار آنها گذر کند، زود از کوره در رفته و به او پرخاش می کنند.
مثال دیگر برای تخلف از قانون رانندگی سرعت بیش از حد ماشین ها در جاده ها و خیابانهای اصلی و فرعی شهرها است.آیا دقت کرده اید که وقتی بر پشت وسیله نقلیه سوار هستیم و عجله داریم، به خودمان حق می دهیم که با سرعت غیر مجاز برانیم و بر این باوریم که دیگران باید ما را درک کنند، در حالی که اگر خودروی دیگری با سرعت از کنار ما گذر کند و امنیت ما را به خطر بیندازد ناراحت می شویم.
آیا ما دوست داریم، زمانی که زن و فرزند ما در حال عبور از خیابان هستند، خودرویی با سرعت زیاد به سمت آنها بیاید؟! مشخص است که هیچ کس دوست ندارد عزیزان خود را در خطر ببیند. پس چرا عزیزان دیگران را به خطر می اندازیم!؟
رعایت نکردن حق تقدم باعث ایجاد ترافیک در شهر ها می شود و نه تنها شخصی را که حقش پایمال شده بلکه خود متعدی را نیز دچار مشکل می کند، پس چرا ما حقوق دیگران را نادیده می گیریم؟!
سوال اینجاست که چراما ایرانیان تا این حد خودخواه شده ایم؟!
این فرهنگ غلط از کجا وارد زندگی ما شده است؟!
دین اسلام که سراسر گذشت و احترام به حق الناس است، آیا ما بر آیینی دیگر هستیم و خود از آن خبر نداریم؟!
تاریخ ایران نیز درباره فرهنگ ایرانیان باستان چنین روایت نمی کند و آنان را افرادی متفکر و بشر دوست می داند، آیا با گذشت زمان فرهنگ و سطح شعور ما تنزل کرده است؟!
ما ایرانیان همواره بر داشتن فرهنگی چند هزار ساله برخود می بالیم و به جهانیان فخر فروشی می کنیم، آیا رفتارهای ما در رانندگی با رفتار اروپاییانی که بعد از قرون وستا بسوی تمدن قدم برداشته اند قابل قیاس است؟! خیر اینچنین نیست، همه ما می دانیم، رفتار مردم اروپا در رانندگی بسیار عاقلانه تر است و رعایت قوانین در بین آنها در حد بسیار بالاتری نسبت به مردم ما در حال اجرا است.
چرا فرهنگ ما ایرانیان تا این حد تنزل کرده است؟!
چرا اینقدر خود خواه شده ایم و رفتارهایی غیر عقلانی از ما سر می زند؟!
چرا با وجود این که می دانیم تخلف از قوانین رانندگی جرم است، با معترضین به رفتار خود خصمانه برخورد می کنیم در حالی که آنها حقوق خود را از ما طلب می کند و ما در حق او ظلم کرده ایم؟!
نگاهی به گذشته نزدیک تاریخ ایران شاید به برخی از این چرا های ما جواب دهد.
با رشد اقتصاد غربی و متعاقب آن، نفوذ فرهنگ غرب به سایر کشورها و به خصوص کشور ما، برخی از افرادی که هویت فرهنگی و دینی درستی در ایران نداشتند به تبلیغ خستگی ناپذیر فرهنگ غرب پرداختند، زیرا می اندیشیدند که علت پیشرفت غرب فرهنگ آنهاست. غربی ها که در فرهنگ اجتماعی مشکلات فراوان داشتند، با رشد در علوم اجتماعی به سمت اصلاح جامعه خود قدم برداشتند اما تاثیرات فرهنگ یا بهتر بگویم بی فرهنگی آنها هنوز در جامعه ما دیده می شود.
اگر ما در رفتار خود اندیشه کنیم، بطور حتم متوجه خواهیم شد که همه این رفتارها و بی فرهنگی ها، ریشه در دوری ما از حقیقت دین و فرهنگ باستانی ایران دارد و از آن زمانی که مسلمانی ما آبا و اجدادی شد و در دینداری تنها به شناخت قوانین اسلام و نه رعایت آنها بسنده کردیم و از تمدن چند هزار ساله ایرانی تنها به قدمت آن و نه حفظ و ادامه آن راضی گشتیم، به این بی فرهنگی مبتلا شدیم.
هموطنان عزیز باید بگویم تنها راه عبور از این بی فرهنگی رفتاری و گفتاری، رجوع به فرهنگ ایرانی-اسلامی گذشته و گوش دادن به نصایح ائمه اطهار است.
اگر ما که خود را شیفته امام رضا(ع) می دانیم به این نصیحت امام عزیز که می فرمایند؛ هر آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز مپسند و آنچه را برای خود می خواهی برای دیگران نیز بخواه، عمل می کردیم مشکلات اجتماعی ما بطور کامل برطرف می شد.
آری، اسلام دینی است که از طرف خالق برای هدایت مخلوق فرستاده شده است و اگر ما در دستورات خداوند علی اعلی در قرآن کریم و احادیث رسول ا... و ائمه اطهار تفکر می کردیم، امروز باید پیشرفته ترین کشور جهان را دارا بودیم و آرمانهای زندگی انسانی دیگر یک آرزو نبود و ایران ما بهشت روی زمین می شد.
انتهای پیام/
